Whisky ontwikkelen en tot het eindresultaat komen zoals het
in de winkels ligt, is een vak. Het is jullie vast niet ontgaan, maar
de Nederlandse whiskymarkt is in opkomst. Zo berichten we laatst al dat er circa
tachtig distilleerderijen zijn. De één werkt met ketels, de ander met een
iStill, maar is dat ‘echt’ whisky?
Het is een vraag die we opwerpen zodat jullie kunnen
aangeven hoe je daarover denkt. Als je denkt aan Schotland en aan
distilleerderijen in het bijzonder, duikt al snel het beeld op van prachtige
koperen ketels. Denk alleen al aan die enorm lange ketels van Glenmorangie bijvoorbeeld.
De vorm van de ketels is van invloed op de uiteindelijke smaak van de whisky. Natuurlijk
zijn de vaten belangrijk waarop gerijpt wordt, maar de vele whiskymakers zweren
niet voor niets bij koperen ketels. Nederlands trots, Millstone, afkomstig van Zuidam Distillers
heeft onder meer van die grote ketels staan.
iStill: veredeld hobbyisme?
Daarentegen wordt veel nieuwe Nederlandse whisky die nu op
komst is, gemaakt met een iStill, een computergestuurde distilleerketel. Het
betreft een Nederlandse uitvinding die vele malen goedkoper is dan de koperen
ketels en gebruikt wordt voor allerlei gedistilleerde dranken, waaronder
whisky. In meerdere interviews die we gehouden hebben, hebben we gesproken over
de iStill. Wieke Distillers en Vossenberg gebruiken bijvoorbeeld zo’n iStill, maar volgens Jan
Beek van Beek Spirits is het apparaat dit niet bedoeld om whisky te maken. ‘Dat
ding is ontworpen om pure alcohol te maken. Er zit geen smaak aan. Je mist
alles. Het is hartstikke mooie alcohol voor gin en likeur, maar niet voor whisky
en rum.’ Hij noemt het dan veredeld hobbyisme als mensen wel whisky maken met
een iStill. ‘Degenen die het maken ontkennen dat keihard. Dat mag. Als je in
dat ding gelooft, is dat helemaal goed hè?’
Meerdere wegen naar Rome
Paul Selier, de maker van Willem’s Whisky waarvan de eerste
batch deze maand uitkomt werkt samen met De Tweekoppige Phoenix in Zaandam,
waarbij ook koperen ketels worden gebruikt, heeft een andere mening. Volgens
hem gaat het om het eindresultaat en niet zozeer de weg naar toe. ‘Je hebt
natuurlijk puristen, maar er zijn natuurlijk verschillende methodes om dingen te
maken. Uiteindelijk gaat het er ook om wat er uit de fles komt. Is het lekker?
Dat is het allerbelangrijkste.’ Volgens hem leiden er dan ook meerdere wegen
naar Rome.
Dan door naar jullie de lezer: hoe denken jullie over dit onderwerp? Deel vooral
je gedachten in de reacties, maar laat elkaar wel in waarde :)