Het is vrijdag en dat betekent dat het weer tijd is voor een nieuwe
Vraag Maar Raak: Wat dacht je bij je eerste rokerige whisky? Was het vies? Was het lekker? Je leest hier de eerste ervaring van een paar Monkeys, maar discussieer vooral mee!
Hessel
Mijn eerste rokerige whisky kan ik me niet heel actief meer
herinneren. Dat is al een flinke poos geleden. Het zal een standaard Caol Ila
12 years of Laphroaig 10 years zijn geweest. Ik weet wel nog dat het me
aangenaam verraste door de extra dimensie van turfrook en dat terwijl ik
helemaal geen roker was/ben.
Daan
Mijn eerste rokerige whisky was een Lagavulin van 16 jaar oud. Dit was meteen een topwhisky, zeker de versie van een aantal jaren geleden. Ik was direct onder de indruk van de prachtige complexe turfsmaak en had geen enkel probleem met het grote smaakverschil met zoete whisky's.
Rox
Mijn eerste rokerige whisky was Caol Ila 12 en daarna
Caol Ila Moch en ik vond het héérlijk. Voor mij gebeurde er iets, iets met één en één was twee. Zo van: zo kán whisky ook smaken naar Johnnie Walker Red en Black te hebben gehad en Monkey Shoulder en Four Roses. Ik denk dat ik toen pas écht voor het eerst onder de indruk was en sindsdien heb ik een zwak voor peated whisky's. Al moet ik je eerlijk zeggen dat ik gisteren een geturde whisky dronk van de Duitse distilleerderij St. Killian en ik niet verder kwam dan 'ik lik een een asbak'. Dus ik vind zeker niet alles lekker.
Theo
Mijn eerste rokerige whisky was geen pretje. Net als de tweede, de derde, de vierde en zelfs de vijfde. Ik had bij veel van deze whisky's echt zoiets van 'Waarom zou ik een vloeibare barbecue drinken?'
Ik ben vooral van het fruit en zoetigheid en dan past een asbak, een sigaar of een barbecue daar doorgaans niet goed bij. Toch blijf ik het steeds weer proberen als er iets nieuws voorbij komt.
Gek genoeg heb ik de afgelopen tijd steeds vaker dat ik een peated whisky lekker vind. Zelfs de Octomore 16.1 wist me onlangs aangenaam te verrassen en dat is toch wel een enorme turfbom.