Column: Waarom ik zo dol ben op Whisky Sour

Het is vandaag Whisky Sour Day. Er zijn weinig whiskycocktails die ik met zoveel plezier bestel én waar ik zeer mooie herinneringen aan heb. Ja, de Whisky Sour heeft mijn hart veroverd. Eerst klassiek en tegenwoordig probeer ik op zoek te gaan naar varianten.

Een Whisky Sour is in de basis zeer eenvoudig. Er zit whisky, citroen, suiker in en dat is het. Dat is tenminste als je een zeer eenvoudige versie wil. Voor mij persoonlijk is een whisky sour pas echt compleet met een eiwit, dat voor het schuimige effect zorgt, en de topping van een sinaasappeltje.

Ik heb namelijk weleens meegemaakt dat ik op Curacao in een 5-sterrenhotel verbleef, een all-inclusive, waarbij een whisky sour uit niet meer bestond dan (te veel) whisky, citroen en suiker. En ik kan je vertellen: dan heb je de warme zonnestralen wel nodig, want ik kwam van een koude kermis thuis. Hoewel de cocktail een stuk eenvoudiger is om te maken dan allerlei fancy cocktails, wil ik wel dat er een beetje zorg en aandacht inzit. Dan betaal ik er liever geld voor dan dat het bij een all-inclusive inzit.

Als die dan eenmaal lekker bereid is, vind ik de smaak echt waanzinnig. Het is voor mij persoonlijk net als een pizza: als de bodem goed is (niet te dik, niet te dun), de ingrediënten vers zijn en alle met zorg en aandacht is gemaakt. Dan is het een 10.

Dat is de whisky sour voor mij. En die cocktail kun je dan ook zo lekker -of smerig- mogelijk maken als je zelf wil. En geloof me: je proeft alles. Als de whisky slecht is, smaakt de cocktail slecht. Als de citroen te flauw is, merk je dat meteen. En als er geen eiwit opzit, voel je je beroofd van je geld.

Niet iedereen is fan van rauw ei in een cocktail, maar wie het ooit geprobeerd heeft, weet dat die schuimige laag niet alleen mooi is, maar ook de scherpe randjes verzacht. Zonder dit element proeft een whisky sour al gauw te zuur. En met dat schuim is het heerlijk. Bovendien kunnen veganisten experimenteren met aquafaba (kookvocht van kikkererwten). Experimenteer er dus vooral mee!

Ik denk vaak terug aan een avond in Las Vegas, op een party van DJ Tiësto in OMNIA-club. De lichten flitsten, de bas dreunde, en de Whisky Sours vloeiden rijkelijk. Misschien was het de combinatie van muziek, mensen en drank, maar die avond staat in mijn geheugen gegrift als een van de meest memorabele avonden in mijn leven.

Het was de eerste keer dat ik besefte dat een cocktail niet alleen smaak heeft, maar mooie herinneringen kan dragen. Elke keer dat ik er nu eentje drink, denk ik weer aan die nacht terug.

Al ben ik er nu helemaal klaar voor om nieuwe varianten te ontdekken. Want in plaats van citroensap kun je de drank ook vervangen voor iets anders. Ik weet dat er een plek in Amsterdam is waar op de menu kaart een whisky sour staat met ananassap en in Macedonië dronk ik er ooit één met perensap. Daardoor wordt de cocktail automatisch een stuk zoeter.

Maar misschien is dat wel waar ik nu op uit ben: sweet memories.

Zoek je een alcoholvrije variant? Dan weet Filliers daar wel raad mee, zo blijkt uit een recente Facebook-post.