Hoe Brazilianen hun whisky drinken: een filmscène zegt soms meer dan duizend proefnotities

Een korte scène uit de film I’m still here zegt opvallend veel over hoe whisky in Brazilië wordt gedronken. Ondergetekende zag gisteren de film, gebaseerd op een waargebeurd verhaal én het geweldig om te zien hoe een film wat kan zeggen over een andere cultuur.

De film I’m still here vertelt het waargebeurde verhaal van de Braziliaanse familie Paiva tijdens de militaire dictatuur in de jaren zeventig. Als van de ene op de andere dag congreslid Rubens Paiva verdwijnt, probeert zijn vrouw de waarheid boven tafel te krijgen en dat is niet makkelijk in een dictatuur. De film won dit jaar de Oscar voor beste buitenlandse film. 

Het duurt lang voordat er een scene met whisky voorbij komt in de film. Dat gebeurt pas ergens op het einde als er inmiddels een tijdsprong is gemaakt van 25 jaar en als er wat te vieren valt.

In een scène schenkt de moeder van de familie Paiva drie glazen whisky in. Eén voorhaarzelf, en twee glazen voor haar zoon en dochter. Zoonlief reageert meteen met de woorden: 'Dit is toch niet die nep whisky hè?' Haar antwoord is veelzeggend: na 3 shotjes proef je dat toch niet meer. Toch merkt hij na één glas direct dat het echte whisky is.

Wat vooral opvalt is dat de whisky geschonken wordt in tumblers en er overal ijs op de bodems ligt. Gezien I’m still here een hele authentieke film is, laat dit zien hoe whisky in Brazilië wordt gedronken.

In veel whiskylanden zou ijs in een film meteen discussie oproepen. In Brazilië niet. Daar wordt whisky vaak gekoeld gedronken, meestal met ijs en regelmatig gemixt. Het warme klimaat speelt een rol, maar ook de sociale context.

De opmerking over “nep whisky” verwijst waarschijnlijk naar goedkope of lokale alternatieven die in Brazilië bestaan. Door hoge importheffingen is echte whisky duur, en namaak of lookalikes komen voor. Dat maakt het onderscheid tussen echt en nep relevant in het dagelijks leven.

Dat de zoon het na één glas meteen proeft, ondanks het ijs, onderstreept iets belangrijks: ijs maskeert niet alles. Goede whisky blijft herkenbaar, ongeacht het land waar iemand zich begeeft of welk merk gedronken wordt. Dit merk is overigens onduidelijk in de film.

Wie dus goed oplet, kan vaak zien wat voor rol whisky in andere culturen vervult. Let er wel op dat de film kijkers meeneemt uiteindelijk naar het jaar 1996.

Als iemand weet hoe whisky vandaag de dag wordt geconsumeerd, laat het vooral weten in de comments hieronder, al verwachten wij niet heel veel veranderingen. Er zal single malt whisky verkrijgbaar zijn, maar de rol van whisky en de manier van drinken verschilt simpelweg van ons Europeanen.

Meer weten over de rol van whisky's in films? Check dan dit overzicht.