Kees Stoutjesdijk organiseert allerlei whisky-evenementen: 'Onze standhouders hoeven niet eens te betalen'

door Rox

woensdag, 23 april 2025 om 12:00

Wat doe je als je familie steeds iets drinkt dat jij niet lekker vindt (lees: vieux en genever)? Dan ga je iets anders uitzoeken. Kees Stoutjesdijk, één van de Whiskyjongens, drinkt al whisky sinds zijn 18e en is nu niet meer weg te denken uit de whiskywereld.

Onlangs is Kees (67) met pensioen gegaan en hoewel dat de verwachting schept dat hij het nu rustig aan kan doen, is niets minder waar. Misschien heeft hij het wel drukker dan ooit.

Zo organiseert hij samen met zijn partner Alex Nuij(of onder de vlag van Whiskypromotion met zijn zoon en twee vrienden) grote whiskyfestivals, kleine intieme proeverijen, schrijft hij boeken, brengt hij speciale whiskyflessen op de markt, heeft hij een leuke familie en wil hij het liefst nog tijd vinden om te schilderen.

Dankzij grote mond volgden er whiskyproeverijen

Hij omschrijft zichzelf dan ook lachend als een ‘gedreven, innovatief, betrokken en sociaal kereltje.’ Dankzij een grote mond op de werkvloer van zijn toenmalige baan, ‘moest’ Kees proeverijen geven aan het personeel op het werk. Dit werd later verbreed naar proeverijen geven bij de Gall & Gall, waar hij Alex Nuij leerde kennen.

Alex werkte namelijk bij de Gall en kon wel iemand gebruiken die gepassioneerd over de godendrank kon vertellen. Kees kwam dus als geroepen. Wat hij heeft met geschiedenis heeft hij ook met whisky: alles draait om mensen en mooie verhalen. En wat is er mooier om die passie over te brengen?

Toch duurde het nog zeker zo’n zeven jaar voordat Alex en Kees verder gingen kijken naar een intensere samenwerking dan de wekelijkse proeverijen in de Gall.

‘Op een gegeven moment kwam Alex met een oud bootje uit 1892 of zo aanzetten. Ik zei: "Goh, zou het niet leuk zijn om daar een proeverij op te geven?"’

Dat mondde uit in Whisky in de Biesbosch, wat dit jaar alweer voor de zevende keer plaatsvindt en al uitverkocht is. En nu zijn Alex en hij samen de Whiskyjongens.

Fascinatie voor vliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog

Kees heeft al jarenlang iets met de verhalen van de Tweede Wereldoorlog en had al op zeer jonge leeftijd een fascinatie voor de vliegtuigen die gebruikt worden in, zoals hij zegt ‘gewapend conflict.’ Het woord oorlog hoort hij liever niet en over alles wat er nu gebeurt in de wereld is hij ook niet bepaald optimistisch, maar dat terzijde.

De afgelopen jaren ging van vliegshows naar boeken schrijven (samen met Wim de Meester), maar toen hij die proeverij verzorgde in de Biesbosch ging het whiskyvuurtje pas écht branden. Waarom zou hij niet al zijn passies als een goede blend met elkaar verenigen?

Dit kwam er als volgt uit te zien: schrijven (en dus vertellen) over whisky, het liefst in combinatie met geschiedenisverhalen én dat sociale kereltje uithangen. Hoe? Tijdens diverse whisky-evenementen en het liefst op unieke locaties.

Tijdens een eerder gesprek met de twee heren bleek al hoe belangrijk unieke locaties zijn. Kees mag graag whisky naar een hoger niveau tillen.

‘Er zit zo’n wereld van beleving achter. Veel whiskyliefhebbers hebben een associatie met vooral Schotland, met distilleries, met mooie oude verhalen en een beetje mystiek. Dan vinden wij dat we een proeverij moeten organiseren dat daarbij past.’

Wat wordt de focus in de toekomst: festivals of proeverijen?

En zo gebeurt het dat er allerlei proeverijen plaatsvinden op de meest unieke locaties, denk aan forten, boten, musea en ga zo maar door. Al laat Kees wel weten dat er in 2026 goed gekeken zal worden wat hij en Alex willen voortzetten.

De kleine proeverijen, waar ze veel van doen, zijn eigenlijk niet rendabel omdat er meer tijd en geld in zit dan het oplevert.

Maar ze zijn zó geweldig leuk!

En daaruit blijkt hoe gepassioneerd hij in projecten stapt.

De focus wordt zeer waarschijnlijk de drie bestaande festivals: Whisky in het Fort, Whiskyfestival Zuid-Limburg en een nieuwe St. Patrick’s Day. Eigenlijk zijn er nog meer goede plannen, maar dit zal vermoedelijk de focus worden. Kees grapt dat zijn vrouw weleens zegt dat hij veel te veel ideeën heeft 'misschien wel om gek van te worden'. Zou hij niet op zijn 67e iets rustiger aan moeten doen?

Bijzondere whisky's gedurende deze herdenking

Voorlopig gaat dat verhaal in ieder geval niet op. Want dit jaar staat geheel in het teken van de 80 jarige herdenking aan de Tweede Wereldoorlog. Een thema waar Whiskyjongens enorm veel mee doet.

Zo zijn er meerdere bijzondere proeverijen op komst in musea waar op een unieke locatie gepraat wordt over de link tussen whisky en 'gewapend conflict', terwijl er ook bijzondere whisky’s van eigen bodem geproefd kunnen worden.

Whiskyjongens brengt namelijk meerdere herdenkingsflessen op de markt en doet dit in samenwerking met twee Nederlandse partijen. De eerste is Cley. In samenwerking met de maker uit Rotterdam komt er een hele herdenkingsreeks op de markt van zeven flessen (en misschien zelfs 8).

Daarvan zijn de eerste drie nu uitgebracht en heeft de collectie een verzamelwaarde. De komende twee jaar wordt de serie compleet gemaakt en ontstaat in de kast een patroon op de flessen van de Nederlandse vlag.

Links Kees en rechts Alex tijdens een speciale whiskyproeverij

Zelf labels geschilderd

De tweede partij waarmee wordt samengewerkt is de onafhankelijke bottelaar 3006 Whisky. Daarvan zijn er twee flessen whisky die al in de pre-order gezet kunnen worden, een van Dalrymple en Mannochmore.

Wie goed oplet bij Dalrymple ziet een prachtige afbeelding staan van een vliegtuig. Het is een schilderij op een fles. De maker? Dat is Kees. ‘Ik heb al twee jaar niet echt geschilderd.’ Maar je ziet het: hij pakt elke kans aan om creatief te zijn.

Bovendien heeft deze fles nog een extra lading.

‘Ik heb dit gemaakt op de dag dat een goede vriend mij overleed. Hij ging ook vaak mee naar proeverijen en naar vliegshows. Ik heb het ook getiteld ‘His Last Flight’. Dat is ook geëtst in zijn grafsteen. Dus dat vond ik wel toepasselijk.’

Bij de flessen van Cley komt een boek dat hij gaat schrijven. En zo kan hij steeds zijn kennis en passie delen met anderen. Kees heeft al veel geschiedenisboeken geschreven en is daar stiekem ook wel ene beetje trots op. Want als hij vooruitblik op de proeverij in het Bevrijdingsmuseum zegt hij met een grote lach:

'Wat het voor mij het extra bijzonder maakt, dat als je binnenkomt en je omdraait bij de kassa, al mijn boeken daar ziet liggen.’

Geld is geen drijfveer

Dat schrijven is allemaal geen vetpot, maar daarom deed hij ook altijd zijn fulltime baan erbij. Nu is hij met pensioen, maar hij denkt er niet aan om te minderen. Stiekem vindt hij alles gewoon veel te leuk. Hij bruist van de ideeën, waarvan een deel misschien nooit ten uitvoer wordt gebracht. Maar wat er wel gebeurt zijn dus dingen die hij harstikke leuk vindt.

Geld is nooit het belangrijkste. Lachend: ‘Onze standhouders hoeven niet eens te betalen. We hebben alleen een hele kleine bijdrage gevraagd de laatst keer in Limburg omdat de huur daar erg hoog is.’

Favoriete whisky: ‘Dat heb ik niet, al drink ik wel steeds minder peated.’
Aantal glaasjes whisky per week: ‘Ik drink eigenlijk meer bier dan whisky.’
Leukste fles whisky in bezit: 'Een oude Bell’s in zo’n keramieken klok-fles.'
Duurste whisky ooit gedronken: 'Waarschijnlijk een Brora tijdens de tour daar.'
Whiskyland om in de gaten te houden: 'Toch Schotland, maar we doen het in Nederlands steeds beter.'
Whisky die je zelf had willen bedenken: ‘De herdenkingsflessen, maar dat heb ik dus eigenlijk al gedaan.’
Minst favoriete whisky: Een oude whisky die naar zeep smaakt: ‘French whore perfume’.