Whisky Names Explained: Fireball

Het is vandaag tijd om het te hebben over de naam van een beroemde likeur gemaakt van whisky en kaneel: Fireball. Een vrouw van ouder dan 100 drinkt er elke verjaardag wat van, maar waar komt de naam precies vandaan? Fireball ontstond in de jaren ’80 in Canada, als onderdeel van een reeks gekruide dranken van Seagram.

In dit artikel

De oorspronkelijke naam was Dr. McGillicuddy’s Fireball Whisky. De drank was bedoeld om je warm te houden in ijskoude winters. Benieuwd hoe de oude labels eruit zagen? Check dan deze foto. 

Komisch toch?

Er staat ‘whisky shooter’ op de voorkant. Het drankje was dan ook bedoeld als oppepper in de koud. En daarom zat er kaneel in de alcohol verwerkt, een ingrediënt dat er nog altijd in zit.

In 2007 werd de drank gekocht door Sazerac en radicaal hernoemd tot simpelweg Fireball. Korter, feller en precies wat je voelt als je een shot neemt.

De marketingmachine was on fire. Zo kreeg het nieuwe label een vurige draak met vlammen uit zijn mond, waarbij de nadruk gelegd werd op een branderige nasmaak.

De naam van de drank moest meer zijn dan enkel een naam, het moest een gevoel neerzetten. Iedereen die een explosie in de keel wilde móést dit drankje proberen.

Officieel gezien is Fireball geen whisky. Al is het alcoholpercentage best hoog met 33% is het nog altijd te laag om whisky te heten. Daarvoor had er minimaal 40% in moeten zitten, om te zwijgen over de kaneelsmaak.

Anders dan Schotse whisky’s die vaak hun naam ontlenen aan de regio (denk aan de vele namen die beginnen met Glen), is daar hier geen sprake van. Iemand had gewoon een slimme marketingpet op.

Fun fact: het merk adverteerde ooit met de woorden: “Tastes like heaven, burns like hell.”