Wie menig festival bezoekt, kan niet om Dennis Mulder heen. En wie hem op de sociale media volgt, weet dat hij doorlopend knotsgekke TikTok-video's deelt. Maar hoe heeft hij afgelopen jaar ervaren en wat staat er allemaal te gebeuren dit jaar?
Eigenlijk wel heel erg goed. Er zijn heel veel nieuwe releases geweest. En er zijn veel distilleerderijen geopend in Ierland, Amerika en Japan. Op zich is de marktontwikkeling goed geweest en het consumentengedrag is ook goed. Er is een grote focus geweest op premium whisky. Verder merk ik dat de slijters voldoende voorraad hebben van alles. Ook heb ik gezien dat toch ook slijterijen besluiten te stoppen en dat is geen goede ontwikkeling.
Tijdens een van mijn masterclasses bij het whiskyfestival in Den Haag kwam één van deelnemers naar me toe. En hij zei: ‘Al had je geen whisky geschonken, dan, was ik er ook. Ik vond het verhaal zo fantastisch.' Dat was hartstikke gaaf. Ik doe dit werk al bijna 25 jaar, maar zo’n opmerking heb ik nog nooit gehoord.
Dat slijterijen en producenten hun deuren (moeten) sluiten. Ik heb het gevoel dat slijters en importeurs de neuzen wat in het zand steken, als het gaat om:
Er zit een zware tijd aan te komen. Ik maak me zorgen om de kleine distilleerderijen. Straks moeten ze sluiten, omdat er niet genoeg geld is om te overleven.
En dat geldt ook voor slijters. Er gebeurt nu het een en ander in de markt. Zorg dat je bepaalde dingen voor bent en weet te voorkomen. Zorg ervoor dat het inspirerend is wat je doet, dat het leuk genoeg is en dat consumenten nog steeds naar je toekomen. Laat je helpen door de importeurs en producenten, daar zijn ze ook voor!
Uiteindelijk, zeker in de economische crisis waar we in geraken, zal het gros gaan voor whisky’s die online goedkoper zijn te vinden. Ik gun slijters alles. Die vechten voor onze merken en zijn het verlengstuk van marketing. Slijters hebben voldoende voorraad en nu moeten ze aan de slag. En die slijters moeten iets nieuws gaan verzinnen om de meerwaarde aan te tonen. Anders verliezen ze gewoon marktaandeel aan de webwinkels.
Lagavulin is altijd mijn beste whisky. Dan ga ik met name voor de Lagavulin Jazz Edition van 2015. Die is niet meer te krijgen of kost vast veel geld. Dat is zo’n ongelooflijk mooie whisky. Ik had vrienden uitgenodigd voor deze whisky. Ik heb toch te veel whiskyflessen openstaan. Die avond was fantastisch.
Dan blijf ik toch een beetje bij Zuidam. De PX-versie vind ik echt geweldig. Ook vond ik de Gouden Carolus uit België lekker. Volgens mij was het de port edition die ik geproefd heb.
Er komen allerlei nieuwe lijnen aan. De Signatory Vintage 100 Proof heeft bijvoorbeeld een lijn uitgebracht die goed betaalbaar is. Dat zijn mooie cask strength whisky’s.
Je ziet dus dat er nieuwe (independent) lijnen ontstaan die betaalbaar zijn. Waar we naartoe gaan is de vraag: wat wil de consument? Als iemand 50 euro op zak heeft, grijpt hij wellicht eerder naar het bekende, zoals een Talisker 10. Enerzijds denk ik dat dat de trend wordt, teruggrijpen naar het bekende. Anderzijds denk ik dat mensen die iets meer geld te besteden hebben op zoek gaan die nieuwe betaalbare lijnen.
Life is too short to drink bad whisky.