In oude tijden, ver voor de televisie en de radio uitgevonden waren, vonden mensen vermaak in muziek, dans, goede gesprekken en drank. Whisky is een drank vol verhalen en overleveringen van vroeger. In de Whisky Names Explained van deze week vertellen we je het verhaal achter Laphroaig Lore.

Op het Schotse eiland Islay waait de zilte wind van zee door de witte pakhuizen. Als je bekend bent met de whisky’s van Laphroaig, dan weet je dat het karakter van deze distilleerderij aan de zuidkust van Islay behoorlijk uitgesproken is.

Geuren en smaken als zout, asbak, medicijnkastje en natte grond veranderen in de ogen van liefhebbers van deze Islay-klassieker in woorden als zilte zeebries, fluweelzachte rook, aangename tonen van jodium en een lange wandeling in een herfstachtig bos. Voor sommige whisky’s, en Laphroaig is daar een van, is het een ‘hate it or love it’ verhaal.

De whisky waar we vandaag over schrijven heet Lore. Je kunt dit woord herkennen uit het langere woord folklore. Lore zijn verhalen en overleveringen die van generatie op generatie doorgegeven worden om tradities in ere te houden. De rijke traditie van whisky distilleren begon voor Laphroaig bij de oprichting door de gebroeders Johnston in 1815 en wordt al meer dan 200 jaar dag in dag uit levend gehouden.

Wat het verhaal van Laphroaig bijzonder maakt, is dat verschillende teams van vakmensen decennialang de authentieke smaak van de godendrank uit 1815 proberen te behouden. Een deel van de gerst wordt, net als in de beginjaren van de stokerij, gedroogd op de eigen moutvloer. Natuurlijk boven een vuurtje van blokken gedroogd Islay-turf. En net als vroeger rijpt de whisky (voor een deel) in kleine vaten die nu quarter casks genoemd worden.

Door ervaring, technologie en nieuwe mogelijkheden gaat de distilleerderij met zijn tijd mee. Dit is te zien aan eigentijdse expressies zoals Càirdeas en Three Wood die een rijping in wijn- of sherry vaten hebben ondergaan. Toch worden de kneepjes van het vak in verhalen, tradities en geheime recepten doorgegeven om het typische karakter van Laphroaig te kunnen behouden.