Terwijl de goden huilen, vloeit de godendrank rijkelijk in Den Haag. Het International Whisky Festival is in volle gang. Het is het laatste grote festival dit jaar (er zijn nog een paar kleine evenementen) en dan is het voor iedereen tijd om uit te buiken met de feestdagen en de lever rust te gunnen. Maar nu en morgen is het nog even feest.

Het decor is zoals altijd De Grote Kerk in Den Haag. Er wordt weleens gezegd dat het te druk is en je enkel handjes ziet bij stands. Dat is zeker vandaag ook weer het geval. Het is druk en benauwd binnen. Menig medeweker achter de stand heeft een zweetdruppel op het voorhoofd staan. Al is dat ook een goed teken: want er wordt hard gewerkt. Veel mensen, betekent dat er veel drank geschonken moet worden.

En er valt wat te proeven: Diageo, Craft Spirits Company, Glenfiddich, Villa de Varda, Kintra; het is te veel om op te noemen. Veel spelers zijn precies hetzelfde als vorig jaar. Er zijn ook nieuwe spelers, zoals Barrel Tea. Jawel, er wordt gewoon whiskythee geschonken en dat vinden mensen leuk.

Naast drank is er ook ruimte voor leesvoer over drank. Zo staat Ronald Zwartepoorte er met de stand van whiskyboeken.nl. Hij vertelt ons dat er dit jaar allerlei nieuwe boeken zijn zoals het Malt Whisky Yearbook 2024 en een nieuw whiskyboek van Bob Minnekeer dat whisky met bier en eten combineert. ‘De whisky food pairing boeken doen het ook goed,’ legt Zwartepoorte uit. Toch komen de meesten voor de godendrank.

‘Ik kom hier al jaren,’ vertelt Dick ons even verderop. Met een stok wandelt hij door de volle gangen van de kerk. Hij heeft al van alles geproefd. Al heeft hij net wel iets heftigs gehad: ‘Ik houd wel van iets dat rokerig is, met een eiken basis. Ik had net iets van 73%.’ Het blijkt om een new make spirit te gaan van Dubhglas Distillery in Zwartsluis, geschonken op de stand van Stichting Dutch Whiskyteers. Hi is een klein beetje geschrokken dat er niet bij verteld is dat de new make zo sterk was, maar kan de drank wel waarderen ‘Op zich was het lekker, voor bij een groot stuk vlees op de barbecue. En dan moet je een beetje aanlengen met water.’

Wat het International Whisky Festival anders maakt dan veel andere festivals is de internationale allure. Dat zit niet alleen in de naam van het festival verwerkt, maar is ook te zien aan de standhouders. Waar je vaak bij stands Nederlanders ziet staan, zijn sommigen nu speciaal overgevlogen.

Zo staat Sarah Kennedy enthousiast te vertellen bij de McConnell’s stand en Adam Wall bij Teeling. Hij lacht als hij ons ziet: ‘Ik vroeg me al af of jullie er ook zouden zijn!’ Daarna vertelt hij dat hij een vreselijke ochtend had, omdat zijn Instagram-account gehackt was en ‘hij’ klaarblijkelijk allemaal mensen berichten had gestuurd. ‘Maar één whisky erin en alles is goed.’ Veel tijd heeft hij niet, want er staan veel mensen te popelen om een Ierse whiskey bij hem te kunnen proeven.

Bij de Maxxium stand worden meerdere silent tastings gegeven: mensen krijgen een koptelefoon op en worden meegenomen voor een ervaring. Zo vertelt Peter de Groot over de herkomst van The Glenrothes whisky en gaat hij spontaan over van Nederlands naar Engels, als blijkt dat iemand niets van de presentatie meekrijgt. De whisky valt ook goed in de smaak.

We treffen een duo: Andre en Veronica uit Duitsland. Ze hebben het festival cadeau gekregen voor Andre’s verjaardag. Hij vindt de siltent tasting uniek. Hij drinkt nu acht jaar whisky en heeft geheel onverwacht op dit festival zijn nieuwe favoriet ontdekt: Finn Thomson 10 Year Old Royal Brackla, een limited edition whisky uit de Private Cask Collection van het merk.

‘Ik houd enorm van rokerige whisky’s maar deze had ik niet verwacht. Hij is rokerig, maar zoet en intens in zijn smaken.’ Zo zie je maar weer dat er tijdens een festival ook verborgen pareltjes verscholen zitten, als je even buiten de gebaande paden denkt.

Veronica drinkt nog niet zo lang whisky. Ze is op sleeptouw genomen door Andre en drinkt over het algemeen meer tequila en mescal, maar begint de godendrank steeds meer te waarderen. Al mist ze wel wat vrouwen in de kerk vandaag. De kerk staat vol met mannen. De leeftijd begint vanaf ongeveer 30 a 35 jaar. Jongeren zijn er amper. Die zie je meer op WTF of The Art of Drinks, waar ook ruimte is voor andere dranken. Zelfs bij de wc’s valt het op: vrouwen kunnen meteen doorlopen en bij de mannen staat een lange rij.

Dat neemt niet weg dat er plezier en vermaak is bij een grote groep mensen. Toch doen we stiekem de oproep aan vrouwen én jongeren die nu meelezen: bezoek eens een whiskyfestival. It is fun!

Amen.