Robbert van Harskamp: 'Ik zorg nu niet meer voor mensen, maar voor goede dranken'

‘De lijntjes zijn kort, we moeten het samen doen. Dat motiveert om altijd vol gas te geven. Riley en ik hebben een goede klik en dat maakt het werk echt leuk.’

'Mijn eerste whisky was een Grants, die ik kreeg toen ik zeventien was. Best heftig, maar ik proefde iets dat me nieuwsgierig maakte. Mijn oom tipte me om er een druppeltje Licor 43 bij te doen. Zo werkte ik die fles weg.'

‘Ik heb niet per se een voorkeur voor onafhankelijk of gevestigde merken. Soms wil je gewoon een goed glas, zonder dat het 63% beukers hoeft te zijn. Mijn sweet spot ligt tussen de 46 en 55%. Dan heb je power, maar blijft het mooi drinkbaar.’

‘We zaten met uitzicht over Ardnamurchan en Mull, ik had een hot toddy in mijn hand, de zon scheen en toen begon het te regenen. Regenboog erbij… dan denk ik: ja, dit is het.’

'Wat ik het leukst vind aan mijn werk, zijn de festivals en proeverijen. Daar kan ik verhalen vertellen, mensen enthousiasmeren en fans creëren van een merk. Dat is echt het mooiste wat er is.'

'ik denk dat we steeds meer richting 'minder, maar beter drinken' gaan. En als je de markt bekijkt: het is net als stocks en de cryptomarkt. Dat gaat in golven. Dat gaat ook gebeuren met de whiskymarkt.'

‘Ik proef elke dag wel wat – drie, vier whisky’s – maar dat zijn vaak samples of kleine nipjes. Tel je dat door, dan kom je al snel boven de twintig per week. Als je vraagt hoeveel ik écht drink, dus een vol glas, dan zijn het er misschien zes.’

‘Bijna niemand geeft eerlijk antwoord op die vraag, want je wil niet meteen als alcoholist bestempeld worden. Ik denk dat de meesten net zoveel of meer proeven, maar dat liever niet hardop zeggen. Voor mij is er een groot verschil tussen whisky’s proeven en whisky’s drinken.’