Jack Daniel’s Bonded Rye Review: Een verrassing

Frank Sinatra was zó dol op Jack Daniel’s whiskey dat hij de drank vereeuwigde in zijn graf. Zou die man zich in zijn graf omdraaien als hij wist dat er nog veel betere whiskeys zijn uitgekomen van zijn geliefde merk? Inmiddels is het slotstuk uit de Jack Daniel’s Bonded reeks uit: Bonded Rye.

Je leest het goed: een roggewhiskey, een whisky die dus voor het grootse gedeelte uit rogge bestaat als graanproduct. En daarmee is deze whiskey heel anders dan de eerste twee die uitgekomen zijn in de Bonded reeks. Zo zagen we eerder al Jack Daniel’s Bonded en Jack Daniel’s Triple Mash. Alle expressies kwamen als een spannend drieluik voorbij in een tasting tijdens Vaderdag.

De roggewhiskey is een blend die bestaat uit 70 procent roggie, 18 procent mais en 12 gemoute gerst. Master Distiller Chris Fletcher maakte gebruik van Amerikaanse eigenhouten vaten.

De marketingmachine werkt goed van Jack Daniel’s. Je kan niet om het merk heen. Je weet hoe het logo eruit ziet, je weet hoe de vierkante flessen eruit zien. En toch zijn we eerlijk met je. We waren sceptisch. Want is Jack Daniel’s niet iets voor beginnende drinkers? En zit daar niet gewoon ontzettend weinig smaak aan? Ja, de standaard expressie, maar dat gaat niet op voor de Bonded reeks.

Wat als eerste opvalt bij deze hele serie is dat alle drie expressies met een alcoholpercentage komen van 50 procent. Het is een knipoog van het merk naar het verleden. Water was vroeger niet veilig om te drinken. De ABV van 50 kan dan ook beschouwd worden als een kwaliteitsstatement.

De Bonded Rye wordt geleverd in die typische vierkante whiskyfles die je gewend bent van Jack Daniel's. Wist je dat dit soort vormen veel beter bestand waren om niet kapot te gaan ten opzichte van ronde flessen?

Enfin, het label staat in het groen op de fles en spannender dan dat wordt het niet. Om eerlijk te zijn denk je aan de hand van dit uiterlijk bijna: het zal vast niets bijzonders zijn. Is die gedachte terecht?

Laten we eerst eens ruiken, kijken wat dat ons vertelt. De neus wordt meteen geprikkeld door hele zoete tonen en het is alsof je aan een zoete fruitmand ruikt van fruitsoorten die enorm rijp zijn en klaar om gegeten te worden. Al komen er daarna meteen kruidige elementen door. Je ruikt iets pittigs en dat zal ongetwijfeld de rogge zijn.

Ondergetekende is géén fan van cask strength whisky’s drinken, puur om gezondheidsredenen. Voor deze review is er eerst een slok normaal genomen, maar die was te krachtig. Je verwacht bij een Jack Daniel’s niet zo’n bom die meteen in je mond ligt en die dan ook zo vol van kruiden is. Een pipetje biedt uitkomst, gelukkig maar.

Nu is de dram een stuk beter om te onderzoeken en vooral aangenamer. In de mond danst een mooie whiskey die een fijne balans biedt van wat zoete tonen, zoals vanille en fidge, en wat kruiden. Lastig om te plaatsen, maar de officiële tasting notes zeggen: noten en gedroogd fruit. Hoe dan ook is de smaak vooral een stuk spannender dan verwacht.

De afdronk is wat scherp, pittig, maar verdwijnt daarna gelukkig snel. Het zou niet fijn zijn geweest als dit te lang zou blijven hangen en dat doet ook wat af aan het fijne mondgevoel als je nog het gevoel hebt een karamelsnoepje in je mond te hebben.

Het is bijna niet te geloven dat deze fles voor slechts iets meer dan vier tientjes in de winkels ligt. Je zou haast willen zeggen: stop maar met de standaard expressie en bied dit gewoon standaard aan. Het is namelijk een prima dranken om puur te drinken, terwijl de whiskey ook net zo goed door een cocktail kan.

Dat het een whiskey is die bindt, is een beetje onzin. Je zou het woordje bond overal wel kunnen gebruiken, bij elke whisky. Want drank verbindt wel vaker en dat is nou niet per se bij een Jack Daniel’s het geval. Verbinding is geen monopolypositie. Dus die marketing, dat houden we voor gezien. Maar eerlijkheid gebiedt wel te zeggen dat deze whiskey veel smaakvoller is dan verwacht.

Wil jij eens een roggewhiskey proeven en ook een keer out of the box denken door een mega beroemd merk eens op een andere manier te leren kennen? Dan is dit een hele leuke whiskey en het is ook nog eens een fles met een zacht prijskaartje. Frank Sinatra had het vast wel geweten.

+Spannender dan verwacht

+ Een mooie balans van zoet en kruidig

+ Kost maar een paar tientjes

- Afdronk is wat pittig