Zoals elke week, vertellen we je deze week over een whisky naam in onze Whisky Names Explained. Vaak lichten we een specifieke fles uit, maar deze week duiken we in de naam van een whiskymerk: Wolfburn. Waar komt deze naam vandaan?

Wolfburn is de meest noordelijke whiskydistilleerderij op het vasteland van Schotland, vlak bij de haven Thurso. Het is ook nog een vrij nieuwe destilleerderij, want deze is pas opgericht in 2013. Anderzijds is het ook een oude bekende want de nieuwe destilleerderij is gebouwd waar eerder in de 19e eeuw al een Wolfburn distilleerderij heeft gestaan.

In het noorden van Schotland, Caitness, zijn nog veel overblijfselen uit de lange periode dat de Vikingen er de dienst uitmaakten. In de vikingperiode viel het noorden onder de ‘Norse Orcadian rule’, en was Thurso de doorvoerhaven naar Scandinavië en de noordelijke eilanden, en natuurlijk omgekeerd. Met de vikingen kwamen gewoontes en namen, maar ook de mythen en sagen naar Schotland.

1821 heeft William Smith de eerste Wolfburn distilleerderij opgericht. De naam én het logo van zijn whiskystokerij verwijzen naar een tekening uit de 16e eeuw van Conrad Gessner. In de tijd van William Smith kwam de wolf veelvuldig voor in Noord Schotland. Op de tekening was specifiek de zee-wolf te zien. Deze wolf, zo werd beweerd, zou geluk brengen aan iedereen die het dier te zien kreeg.

Het tweede deel van de naam van Wolfburn, burn, is afkomstig van het Schotse woordt voor beek of rieviertje. Door de twee woorden samen te voegen had William Smith, de oprichter van Wolfburn Distillery, de naam voor zijn whisky te pakken.

Het huidige logo van Wolfburn Whisky is pas in 2011 ontworpen. De schets van de wolf is afgeleid van een tekening van Gessners Historite Animalium. De Zwitser Gessner (1516-1565) heeft de allereerste dierenencyclopedie ter wereld geschreven en zelf geïllustreerd. Door veel te reizen heeft hij veel gezien en kunnen opschrijven, maar ook verhalen en eerdere publicaties over kunnen nemen.

Dat niet alles werkelijkheid kon zijn wat in de encyclopedie opgenomen is, begreep Gessner wel. in de gevallen dat er een ficitoef wezen voorbij kwam, zocht de auteur naar de morele les, of boodschap achter de beschrijving. Zo kwam de zeewolf, het bovennatuurlijk familielid van de wolf, waarschijnlijk uit de sagen die de Vikingen hadden meegenomen. Gessner nam het dier en het verhaal mee in zijn boek.

Dankzij dit verhaal hebben we de Wolfburn whisky tegenwoordig. Daar wordt je toch gelukkig van?

Wil je meer over Wolfburn lezen? Dan kun je terecht in onz Wolfburn overzicht.