Er is al een keer uitgebreid stil gestaan bij het verschil tussen een Schotse
begrafenis en een Engelse bruiloft. Dat de Schotten, óók bij een begrafenis, het leven vieren met muziek dans en uiteraard whisky moge duidelijk zijn.
Een bekend gezegde is dat iemand nog eens te laat komt op zijn eigen begrafenis. Het wordt gezegd over mensen die
veel te laat komen. Maar wat als dat gezegde ineens werkelijkheid wordt bij de begrafenis van een whiskyliefhebber? Dan is er in elk geval een bijzonder
whiskyverhaalte vertellen, zoals dat in Schotland gebeurde.
Nog één rondje langs de pubs
Een van deze verhalen gaat over een geliefde en levenslustig man inSchotland, waarvan de naam onbekend is. Hij kwam maar al te graag in de kroeg en wilde graag na zijn overlijden nog een keer langs zijn favoriete plekken.
Zijn grote schare aan familie, vrienden en kennissen gaven hem deze laatste eer. En zoals gebruikelijk werd stil gestaan bij de wijze waarop hij geleefd had. Hij was een graag geziene en gezellige gast in alle pubs en cafés van de stad waar hij zijn leven lang had gewoond.
Op de dag van de begrafenis werd de overledene naar traditioneel Schots gebruik in zijn kist meegenomen in alle pubs en café’s waar hij ooit het leven vierde. Door meerdere toasts (met onder meer whisky) op zijn mooie leven uit te brengen werd zijn leven in alle uitbundigheid door alle aanwezigen herdacht.
Omdat dit een bekende persoon was die graag zijn tijd in pubs verbracht bevatte de route richting de begraafplaats behoorlijk wat stops. De gezelligheid zegevierde en de alcohol, óók in de vorm van whisky, vloeide rijkelijk.
Letterlijk te laat gekomen op je eigen begrafenis
Na talloze pubs bezocht te hebben, kwam de menigte aan op de begraafplaats voor nog één laatste eerbetoon. De pastoor stond al klaar om de plechtigheid te starten, alleen degene om wie het ging -de overledene- was er niet.
Wat bleek: de kist stond nog steeds in de laatst bezochte pub. Na het vele proosten was hij vergeten en dus moest er een delegatie terug om hem op te halen. De meest fitte mannen hebben zich samengepakt en zijn toen terug gegaan om de kist op te halen.
Uiteindelijk kwam de overledene in zijn kist veel later dan gepland aan op zijn eigen plechtigheid. Dat is nog eens 'te laat komen op je eigen begrafenis'.
Meer
Wist je Dat?-artikelen vind je op onze speciale
Wist je Dat-pagina.