Nederland is een mooi whiskymerk rijker: RyeLaw whisky van InchDairnie. Een nieuwe speler toevoegen aan de markt is reden tot aandacht, maar hoe denken mensen over dit nieuwe product?

Maandag vond de officiële lancering plaats van RyeLaw, iets wat gevierd werd met een klein feestje in Rotterdam, zoals je terug kunt lezen in ons sfeerverslag. Om de lancering te vieren draaien we een themaweek hier op Whisky Monkeys. Zo kon je al diverse artikelen lezen:

De godendrank laat zich niet in een hoekje drukken. De materialen die gebruikt zijn, zijn gemouten rogge (53%) en gemoute gerst (47%). De whisky heeft gerijpt in 100 procent nieuw Amerikaans eikenhout uit de Ozark Mountains. De vraag is nu: hoe denkt de whisky-industie over deze nieuwe whisky? Wij vroegen wat spelers op de markt, waaronder een journalist, een blogger en twee verschillende slijters. Dit zijn hun bevindingen!

De RyeLaw van InchDairnie is inherent bijzonder, omdat er in Schotland minder dan een handjevol distilleerderijen roggewhisky produceren. Wat mij vooral in het oog springt, is de manier waarop ze daar die roggewhisky maken. InchDairnie is een hypermoderne distilleerderij.

De eigenaar en distillery manager zijn twee vakidioten én engineers, dus veel is net een beetje anders vergeleken met andere Schotse distilleerderijen. Er wordt gebruik gemaakt van een platenfilter. Er hangen twee condensatoren aan de wash still. En de RyeLaw wordt gedistilleerd in een zogenaamde ‘Lomond Hill’ still, een ketel met zes rectificeerplaten in de nek.

Het resultaat is een lichte, subtiele roggewhisky die eigenlijk het midden houdt tussen Schotse single malt, traditionele roggewhisky én bourbon. Dat maakt het denk ik meteen ook lastig om de RyeLaw te vermarkten. Ik vraag me soms af wat het publiek is voor deze niet-alledaagse, maar gedurfde whisky.

Innovatie is essentieel voor de evolutie en het voortbestaan van een product. Trendsetters worden niet altijd warm ontvangen en er zullen altijd puristen zijn die vasthouden aan de klassieke verwachting van wat Schotse whisky of whisky in het algemeen zou moeten zijn.

InchDairnie is niet bang om te experimenteren en stijlen die niet zo gangbaar zijn in Schotland te produceren met een moderne kijk erop. De mensen daar hebben voor zichzelf al een route uitgestippeld met projecten die komen gaan. De kernwaarden zijn de 3 M’s: Method, Materials & Maturation. De methode is modern en uniek, qua installatie en proces onderscheiden ze zich op een aantal facetten.

De vaak kruidige smaak van rogge kan ik waarderen en RyeLaw sluit hier mooi op aan. De drank heeft een volle peperige en kruidige smaak die veel lagen heeft. Ontbijtgranen met vanille en gedroogd fruit: bij elke slok ontdek je weer wat nieuws. Ik hou van rogge whisky, maar het is misschien een stijl die door veel mensen nog ontdekt moet worden. Door de moderne aanpak sluit het niet per se aan bij de ‘klassieke’ rogge whisky.

De Slogan is: Every drop is precious, Toen ik zelf de whisky voor het eerst probeerde, zat ik vijf minuten lang te kijken wat ik proefde, Je proeft dat het een buitencategorie whisky is qua kwaliteit. Zelfs als je niet van rye houdt (zoals ik) ga je hierna van deze whisky houden...

Het is erg verfijnd, compleet; er is aandacht aan besteed tot in de puntjes. Het is gaaf om te merken hoe je dat proeft. Het hele verhaal er achter is ook echt heel goed. Kortom, de passie van de maker spat ervan af en dan is die slogan goed raak.

Ik ben absoluut geen rye fan… Maar dit is toch wel anders! De whisky is veel fruitiger dan je verwacht als er het woord “Rye” op staat. Ik kan zowaar zeggen dat ik er echt van genoten heb, en dat zeg ik niet snel met rogge.