Op een steenworp afstand van het Centraal Station van Hoorn vinden we de Noorderkerk. Deze sfeervolle locatie vormt vrijdag 12 en zaterdag 13 april het decor voor de allereerste editie van Whisky Festival Hoorn. De organisator, vereniging Whisky Hoorn, legt de lat hoog met haar eerste festival.

Paarse lichten sieren de hoge plafonds in de Hoornse Noorderkerk. We zien een ruime garderobe, twee gangpaden vol whisky en een bar met overige drankjes en lekkere hapjes. Bij aankomst worden we vriendelijk ontvangen en bij de kaartcontrole staat zelfs iemand van de beveiliging om toe te zien dat bezoekers veilig het festival kunnen bezoeken. Dat de organisatie veiligheid belangrijk vindt, merk je ook aan de zichtbare aanwezigheid van de EHBO’ers.

Het veiligheidsgevoel tijdens Whisky Festival Hoorn komt niet alleen door de goede organisatie. Ook valt het op dat er veel gespierde mannen rondlopen. Whisky drinken en een bezoekje gaan prima samen. Hoewel het af te raden is om na een dram nog aan de gewichten te hangen.

Bij de tafel van de Scotch Malt Whisky Society (SMWS) staat een bezoeker met een T-shirt van ‘Mike’s gym aan.’ Zou hij hier iets mee te maken hebben? We vragen het hem en komen er achter dat gym eigenaar Mike Passenier (55) deze bezoekers niet getraind heeft. Hij geeft ‘speciaal water uit Hoorn’ als verklaring om vervolgens verder te genieten van zijn whisky. De sfeer zit er goed in.

De aanwezige Whisky Monkeys worden door whiskyexpert Bob Wenting voorzien van iets bijzonders. Wenting schenkt een 34 jaar oude whisky in die luistert naar de poëtische naam ‘Cocoa-scented library dust.’ Een fruitig snoepje in het glas met een noot van balsamico crème en een volle afdronk met rijpe banaan. Met deze traktatie in de hand mengen we ons weer in het gezellig kletsende publiek.

We vervolgen onze ronde door de laatmiddeleeuwse kerk en treffen Erik Joosten (53) uit Zwaag en Amsterdammer Henk de Hoog (55) aan. Zij krijgen van Perfect Dram standhouder Rob Wijkhuizen een glas Milk & Honey van meer dan 60 procent alcohol geschonken. De heren vinden hem sterk en zoet.

De Hoog omschrijft deze whisky, met de passende naam ‘Stings like a bee’, als volgt: ‘Een heftige whisky met spierballen.’ Toch is de Amsterdammer wel wat gewend als ervaren whiskydrinker. Op dit festival laat hij zich leiden door de standhouders en zoals hij zelf zegt: 'Ik pak van alles mee.’

Als de avond vordert, galmen de gezellige gesprekken tegen de hoge gewelven van de Gotische Noorderkerk. Robbert ter Hart (50) en Daniël Hoenderdos (42) zijn net verwikkeld in een dialoog over wielrennen als we bij hen aanschuiven. Het blijkt voor beide heren de eerste keer te zijn dat ze op een whiskyfestival rondlopen. De vrienden noemen het aanbod van vanavond overweldigend.

‘Je wil eigenlijk als een kind in een snoepwinkel alles in je mond proppen, maar met whisky is dat niet te doen,’ lacht Hoenderdos. Ter Hart vult aan dat de twee voornamelijk de whisky’s uitzoeken die ze ook zelf zouden kopen. Op deze manier ontdekken de mannen weer nieuwe dingen, zodat als ze in de slijterij staan ze iets anders in huis kunnen halen dan ‘weer dezelfde Talisker 10.’

Zo hebben we al een aantal verschillende mensen gesproken. Whiskyliefhebbers die voor het eerst op een festival zijn en mensen met meer ervaring in de wondere wereld van de gouden drank. Ook zijn er vanavond niet-whiskydrinkers aanwezig. We zien een groepje mannen en een vrouw druk in gesprek terwijl ze vanachter de tafel uitleg van Steven van Aller krijgen over de whisky’s van Fragrant Drops.

De dame in het gezelschap drinkt cola, omdat zij de BOB is. We raken aan de praat met Brian Elderhorst (34) die helemaal normaal gesproken geen whisky drinker is, maar vanavond een uitzondering maakt. Hij is hier met zijn collega’s van TATA Steel die wel een glaasje levenselixer lusten. In zijn glas zit een 28 jaar oude Tobermory die gerijpt heeft in een second-fill bourbon vat.

Elderhorst weet nog niet of hij hem lekker gaat vinden, want zo zegt hij zelf: ‘Ik ben meer van de rummetjes.’ Zijn collega’s grappen dat hij de cola van de BOB zonder aarzeling in zijn glas zou doen. Maar Elderhorst proeft en velt een eerlijk oordeel: ‘Heerlijk.’ De TATA Steel medewerkers lijken zich te amuseren en met een afsluitend ‘Er zit er altijd wel eentje tussen die lekker smaakt’ lopen de dame en heren verder naar de volgende stand.

De tijd tikt door en zoals altijd als het gezellig is, gaat dit sneller dan je denkt. De eerste mensen keren huiswaarts en de laatste proefglazen worden geschonken. De eerste editie van Whisky Festival Hoorn is nu al een groot succes.

Op de eerste avond van het festival zijn mooie whisky’s geschonken en hebben de bezoekers zich zichtbaar vermaakt. De paarsverlichte, sfeervolle Noorderkerk is een prachtige locatie en de EHBO’ers en beveiligingsmensen doen goed hun werk.

Als de zaterdag net zo soepel verloopt als de vrijdag, kunnen we spreken van een succesvolle eerste editie van Whisky Festival Hoorn.

Lees hier wat we nog meer geschreven hebben over whiskyfestivals.