Daniel Szor (62) afkomstig uit New York, kon niet aarden in
de grote Amerikaanse stad en woonde daarna in Parijs in Londen. Zijn hart verloor
hij daarentegen aan Cotswolds én aan whisky. De voormalige zakenman richtte
Cotswolds Distillery op en dat gaat allemaal iets voorspoediger dan gedacht.
Eigenlijk was Szor jarenlang meer into de wijnwereld en het
goede leven dat Parijs te bieden had, of zoals hij zelf zegt ‘Joie de vivre.’ Hij
verkocht derivaten (wat hem niet gelukkig maakte) en haalde zijn vreugde onder meer uit ‘war & wine’ reisjes, wat hij met jeugdvriend Dave één keer
per jaar deed. Anno 2024 is het whisky die de klok slaat en dat al ruim tien jaar
lang.
Met meerdere prijzen op zak, meerdere whisky lanceringen, meer dan 30 man personeel en een
uitbreiding van het bezoekerscentrum, knijpt hij zichzelf in zijn handen. Na
een coach in de arm genomen te hebben, besloot hij op zijn 52e het roer compleet
om te gooien. Daarvan plukt hij nu de vruchten.
Leven we om te werken of om te leven?
‘Ik ben erg blij om dit verhaal met mensen te delen. (…) Er is gewoon een lijst van dingen die ik heb bereikt, die misschien niet per se financieel zijn, maar meer betekenis geven aan een leven.’
Lang leefde Szor namelijk om te werken in plaats van te
leven. ‘Ik verkocht immers lucht’ mijmert hij in Hotel TwentySeven in Amsterdam. Ondanks dat hij altijd klaagde duurde het lang voordat hij een nieuw pad durfde
te bewandelen.
‘Het is gewoon leuk om te weten dat je dat één keer in je leven echt hebt gedaan. Want anders zou het een beetje triest zijn geweest om alleen maar te werken, te werken, te werken, totdat je met pensioen kon gaan, omdat je wat geld had verdiend…’
- Daniel Szor3 verschillende dranken in 1 glas
Zijn liefde voor whisky werd aangewakkerd na een avond van
Scotch Malt Whisky Society in 2001.
‘Het was gewoon verbazingwekkend dat elk vat anders smaakte. En toen leerden ze me ook -want ik wist niets van whisky- het hele concept van vatsterkte. Je voegt een beetje water toe en het verandert. Je voegt wat meer water toe en het verandert weer. Het zijn net drie verschillende drankjes in hetzelfde glas.’
- Daniel SzorDe invloed van Mr. Miyagi
Szor besloot bij zijn goede vriend Jean-Marc Bellier (‘Ik
noem hem altijd mijn Mr. Miyagi’) die de winkel La Maison Du Whisky in Parijs
runde, regelmatig whiskyproeverijen te volgen. Het was alsof er een whisky cupido bestond, want in New York was het ook raak. Daar raakte kameraad Dave betoverd door de godendrank. De war & wine trips werden meteen omgedoopt tot whiskyreizen
en waar kun je dat beter doen dan in Schotland?
De allesbepalende rondleiding van Jim McEwan
Na Campeltown en Arran bezocht te hebben, volgt in het
tweede ‘studiejaar’ van de jeugdvrienden Bruichladdich en na aan rondleiding
van niemand minder dan Jim McEwan is er geen ontkomen meer aan. Szor moet erom lachen als hij eraan
terugdenkt dat bij Bruichladdich doorgegeven was dat er twee Amerikanen aan
kwamen.
'Misschien dachten ze aan een snelle verkoop, omdat ze vaten verkochten. Dus Jim komt en neemt ons mee voor een rondleiding en binnen tien minuten heeft hij ons een vat verkocht. Dus we liepen de regen in voor een snelle rondleiding en we liepen naar buiten met een vat whisky, wat we niet van plan waren.'
Ik weet nog dat het 675 pond was en ik dacht: hoe ga ik dat in godsnaam betalen? Ik verdiende toen niet veel…’
- Daniel SzorFeit is dat Szor toen pas echt goed verliefd werd op Schotse
whisky en alles van Bruichladdich in de gaten hield. De cultuur, de mensen en
hoe alles in elkaar overliep is iets wat hij nooit zo ervaren had. De leegte
van New York verbleekte compleet bij de warmte van Schotland. Hij raakt niet uitgepraat over Bruichladdich.
‘Ze richtten zich echt op het gevoel van plaats. Ze maakten van Islay een echte plaats. Het is niet zomaar een klein eiland met een heleboel distilleerderijen en rokerige whisky's. Het waren mensen. Vooral Jim was een van de meest romantische mannen ter wereld. Hij kon met je praten over wat het betekende om daar te zijn en wat Bruichladdich voor de stad betekende, omdat het de enige distilleerderij was, nu ook Kilchoman, die rijpte en bottelde op het eiland en zo.’
- Daniel SzorNadenken over het leven
Toen Szor op een gegeven moment in Londen woonde en zijn vrouw
ziek werd, ging hij nadenken over het leven en wilde hij graag meer tijd met
zijn geliefde doorbrengen. New York haatte hij inmiddels en na Parijs was
Londen, waar ze toen inmiddels woonden, ook niet de heilige graal gebleken.
Een vakantiehuis in Cotswolds
Er werd een vakantiehuisje in de Cotswolds gekocht, waar het
stel vervolgens elke vrijdagavond tot en met zondag doorbracht. Weg van het
stadsleven, met tijd en aandacht voor elkaar, in een prachtige rustige
omgeving.
‘Cotswolds vind ik altijd zo magisch. Het is een ander soort schoonheid. Het is geen strenge schoonheid zoals in Schotland. Het zijn niet de hoge bergen en kliffen en de beukende branding. Het is meer een impressionistisch schilderij. Het is gewoon heel zacht’
- Daniel SzorIn de zomer van 2012, toen hij wat glazen wijn op had (‘misschien
moedige dat de droom aan’) was de boer op het land bezig met het verbouwen van gerst.
‘Ik zat hier naar de gerst te kijken en dacht: misschien kunnen we een
whiskystokerij bouwen en whisky maken met de lokale gerst.’
De man, zonder sporen in de whiskywereld, besloot langzaam maar zeker de droom te gaan najagen. Daar kreeg hij
bijzondere hulp bij. ‘Ik kende maar één persoon in de hele whisky business en
dat was de man die me het vat verkocht,’ lacht hij. Toen hij terugkeerde voor
advies was het niet langer Jim, maar mister McEwan.
Jim Swan in één fles
Hij kreeg daarna al snel hulptroepen aangeboden in de vorm van Jim
Swan en Harry Coburn die hebben geholpen om de droom te realiseren. Swan
introduceerde het principe van STR-vaten en leerde Szor de magie van hout. Het
is dan ook spijtig dat hij het leven heeft gelaten.
Op tafel in hotel TwentySeven staat een fles Cotswolds Founder's Reserve. Szor wijst ernaar.
'Dat is Jim Swan in één fles. Dit is 100% STR, dus dit is als hem in een fles. Ja, ik denk dat hij echt trots zou zijn. Ik ben ook heel goed bevriend met zijn twee dochters. Toen hij overleed hebben ze een herdenking gehouden in Heriot-Watt University van Edinburgh, en het was verbazingwekkend hoeveel mensen er kwamen. Wat bleek? Zijn kinderen hadden geen idee hoe beroemd hun vader was.'
- Daniel SzorPatrick van Zuidam als idool
Tegenwoordig zijn Ichiro Okuto en
Patrick van Zuidam goede
vrienden van Szor. Qua achtergrond zijn van Zuidam en hij elkaars tegenpolen:
Van Zuidam groeide op in de distilleerderij van zijn vader, terwijl Szor enkel
een droom ambieerde. Nu staan ze tijdens awards shows op hetzelfde podium en is
whisky de grote verbindende factor.
‘Hij is mijn idool,’ zegt de Amerikaan.' Hij vindt het ongelooflijk knap hoe efficiënt van Zuidam te werk gaat. Hij produceert twee keer zoveel drank, maar doet dat met slechts vijftien mensen, waar Szor iets meer dan 30 heeft. ‘Millstone is een van mijn favoriete whisky’s in de wereld. Ik kan zijn whisky de hele dag drinken.’ — Daniel Szor
Szor handelt simpelweg uit passie en is alles gewoon
maar gaan doen. Toen hij begon met whisky maken was hij slechts de derde partij
in Engeland. Nu is hij de belangrijkste speler en is
Engelse whisky simpelweg
een begrip geworden, iets wat hij nooit had durven dromen.
Al is er ook 24/7 druk, geeft hij toe.
‘Het is allemaal veel verder gegaan dan we hadden verwacht, deze nieuwe distilleerderij, het maken van meer whisky, het hebben van een grotere en een meer wereldwijde ambitie.’
- Daniel SzorOoit op een dag hoopt hij dat mensen bij de Cotswolds niet
meteen denken aan de plaats in Engeland, maar aan zijn whiskymerk.Hoe de Range Rover onmiskenbaar verbonden is aan Engeland, zo synoniem wil hij dat zijn whisky wordt voor The Cotswolds.
Favoriete
whisky: Cotswolds Signature
Aantal glaasjes whisky per week: 1-2
Leukste fles whisky in bezit: ‘Cotswolds Signature. Het geeft me
de meeste blijheid.’
Duurste whisky ooit gedronken: MacPhail's 1945
Whiskyland om in de gaten te houden: Engeland.
Whisky die je zelf had willen bedenken: Millstone.
Minst favoriete whisky: Ik heb nog geen Duitse whisky gevonden die
ik lekker vind. Sorry Duitsland.’
Mede mogelijk gemaakt door Disaronno. Nix18.