Daniel Szor van Cotswolds Distillery maakt whisky: 'Leven we om te werken of om te leven?'

woensdag, 11 december 2024 om 8:00

Daniel Szor (62) afkomstig uit New York, kon niet aarden in de grote Amerikaanse stad en woonde daarna in Parijs in Londen. Zijn hart verloor hij daarentegen aan Cotswolds én aan whisky. De voormalige zakenman richtte Cotswolds Distillery op en dat gaat allemaal iets voorspoediger dan gedacht.

Eigenlijk was Szor jarenlang meer into de wijnwereld en het goede leven dat Parijs te bieden had, of zoals hij zelf zegt ‘Joie de vivre.’ Hij verkocht derivaten (wat hem niet gelukkig maakte) en haalde zijn vreugde onder meer uit ‘war & wine’ reisjes, wat hij met jeugdvriend Dave één keer per jaar deed. Anno 2024 is het whisky die de klok slaat en dat al ruim tien jaar lang.

Met meerdere prijzen op zak, meerdere whisky lanceringen, meer dan 30 man personeel en een uitbreiding van het bezoekerscentrum, knijpt hij zichzelf in zijn handen. Na een coach in de arm genomen te hebben, besloot hij op zijn 52e het roer compleet om te gooien. Daarvan plukt hij nu de vruchten.

Leven we om te werken of om te leven?

‘Ik ben erg blij om dit verhaal met mensen te delen. (…) Er is gewoon een lijst van dingen die ik heb bereikt, die misschien niet per se financieel zijn, maar meer betekenis geven aan een leven.’

Lang leefde Szor namelijk om te werken in plaats van te leven. ‘Ik verkocht immers lucht’ mijmert hij in Hotel TwentySeven in Amsterdam. Ondanks dat hij altijd klaagde duurde het lang voordat hij een nieuw pad durfde te bewandelen.

‘Het is gewoon leuk om te weten dat je dat één keer in je leven echt hebt gedaan. Want anders zou het een beetje triest zijn geweest om alleen maar te werken, te werken, te werken, totdat je met pensioen kon gaan, omdat je wat geld had verdiend…’

- Daniel Szor

3 verschillende dranken in 1 glas

Zijn liefde voor whisky werd aangewakkerd na een avond van Scotch Malt Whisky Society in 2001.

‘Het was gewoon verbazingwekkend dat elk vat anders smaakte. En toen leerden ze me ook -want ik wist niets van whisky- het hele concept van vatsterkte. Je voegt een beetje water toe en het verandert. Je voegt wat meer water toe en het verandert weer. Het zijn net drie verschillende drankjes in hetzelfde glas.’

- Daniel Szor

De invloed van Mr. Miyagi

Szor besloot bij zijn goede vriend Jean-Marc Bellier (‘Ik noem hem altijd mijn Mr. Miyagi’) die de winkel La Maison Du Whisky in Parijs runde, regelmatig whiskyproeverijen te volgen. Het was alsof er een whisky cupido bestond, want in New York was het ook raak. Daar raakte kameraad Dave betoverd door de godendrank. De war & wine trips werden meteen omgedoopt tot whiskyreizen en waar kun je dat beter doen dan in Schotland?

De allesbepalende rondleiding van Jim McEwan

Na Campeltown en Arran bezocht te hebben, volgt in het tweede ‘studiejaar’ van de jeugdvrienden Bruichladdich en na aan rondleiding van niemand minder dan Jim McEwan is er geen ontkomen meer aan. Szor moet erom lachen als hij eraan terugdenkt dat bij Bruichladdich doorgegeven was dat er twee Amerikanen aan kwamen.

'Misschien dachten ze aan een snelle verkoop, omdat ze vaten verkochten. Dus Jim komt en neemt ons mee voor een rondleiding en binnen tien minuten heeft hij ons een vat verkocht. Dus we liepen de regen in voor een snelle rondleiding en we liepen naar buiten met een vat whisky, wat we niet van plan waren.'

Ik weet nog dat het 675 pond was en ik dacht: hoe ga ik dat in godsnaam betalen? Ik verdiende toen niet veel…’

- Daniel Szor

Feit is dat Szor toen pas echt goed verliefd werd op Schotse whisky en alles van Bruichladdich in de gaten hield. De cultuur, de mensen en hoe alles in elkaar overliep is iets wat hij nooit zo ervaren had. De leegte van New York verbleekte compleet bij de warmte van Schotland. Hij raakt niet uitgepraat over Bruichladdich.

‘Ze richtten zich echt op het gevoel van plaats. Ze maakten van Islay een echte plaats. Het is niet zomaar een klein eiland met een heleboel distilleerderijen en rokerige whisky's. Het waren mensen. Vooral Jim was een van de meest romantische mannen ter wereld. Hij kon met je praten over wat het betekende om daar te zijn en wat Bruichladdich voor de stad betekende, omdat het de enige distilleerderij was, nu ook Kilchoman, die rijpte en bottelde op het eiland en zo.’

- Daniel Szor

Nadenken over het leven

Toen Szor op een gegeven moment in Londen woonde en zijn vrouw ziek werd, ging hij nadenken over het leven en wilde hij graag meer tijd met zijn geliefde doorbrengen. New York haatte hij inmiddels en na Parijs was Londen, waar ze toen inmiddels woonden, ook niet de heilige graal gebleken.

Een vakantiehuis in Cotswolds

Er werd een vakantiehuisje in de Cotswolds gekocht, waar het stel vervolgens elke vrijdagavond tot en met zondag doorbracht. Weg van het stadsleven, met tijd en aandacht voor elkaar, in een prachtige rustige omgeving.

‘Cotswolds vind ik altijd zo magisch. Het is een ander soort schoonheid. Het is geen strenge schoonheid zoals in Schotland. Het zijn niet de hoge bergen en kliffen en de beukende branding. Het is meer een impressionistisch schilderij. Het is gewoon heel zacht’

- Daniel Szor

In de zomer van 2012, toen hij wat glazen wijn op had (‘misschien moedige dat de droom aan’) was de boer op het land bezig met het verbouwen van gerst. ‘Ik zat hier naar de gerst te kijken en dacht: misschien kunnen we een whiskystokerij bouwen en whisky maken met de lokale gerst.’

De man, zonder sporen in de whiskywereld, besloot langzaam maar zeker de droom te gaan najagen. Daar kreeg hij bijzondere hulp bij. ‘Ik kende maar één persoon in de hele whisky business en dat was de man die me het vat verkocht,’ lacht hij. Toen hij terugkeerde voor advies was het niet langer Jim, maar mister McEwan.

Jim Swan in één fles

Hij kreeg daarna al snel hulptroepen aangeboden in de vorm van Jim Swan en Harry Coburn die hebben geholpen om de droom te realiseren. Swan introduceerde het principe van STR-vaten en leerde Szor de magie van hout. Het is dan ook spijtig dat hij het leven heeft gelaten.

Op tafel in hotel TwentySeven staat een fles Cotswolds Founder's Reserve. Szor wijst ernaar.

'Dat is Jim Swan in één fles. Dit is 100% STR, dus dit is als hem in een fles. Ja, ik denk dat hij echt trots zou zijn. Ik ben ook heel goed bevriend met zijn twee dochters. Toen hij overleed hebben ze een herdenking gehouden in Heriot-Watt University van Edinburgh, en het was verbazingwekkend hoeveel mensen er kwamen. Wat bleek? Zijn kinderen hadden geen idee hoe beroemd hun vader was.'

- Daniel Szor

Patrick van Zuidam als idool

Tegenwoordig zijn Ichiro Okuto en Patrick van Zuidam goede vrienden van Szor. Qua achtergrond zijn van Zuidam en hij elkaars tegenpolen: Van Zuidam groeide op in de distilleerderij van zijn vader, terwijl Szor enkel een droom ambieerde. Nu staan ze tijdens awards shows op hetzelfde podium en is whisky de grote verbindende factor.

‘Hij is mijn idool,’ zegt de Amerikaan.' Hij vindt het ongelooflijk knap hoe efficiënt van Zuidam te werk gaat. Hij produceert twee keer zoveel drank, maar doet dat met slechts vijftien mensen, waar Szor iets meer dan 30 heeft. ‘Millstone is een van mijn favoriete whisky’s in de wereld. Ik kan zijn whisky de hele dag drinken.’ — Daniel Szor

Szor handelt simpelweg uit passie en is alles gewoon maar gaan doen. Toen hij begon met whisky maken was hij slechts de derde partij in Engeland. Nu is hij de belangrijkste speler en is Engelse whisky simpelweg een begrip geworden, iets wat hij nooit had durven dromen.

Al is er ook 24/7 druk, geeft hij toe.

‘Het is allemaal veel verder gegaan dan we hadden verwacht, deze nieuwe distilleerderij, het maken van meer whisky, het hebben van een grotere en een meer wereldwijde ambitie.’

- Daniel Szor

Ooit op een dag hoopt hij dat mensen bij de Cotswolds niet meteen denken aan de plaats in Engeland, maar aan zijn whiskymerk.Hoe de Range Rover onmiskenbaar verbonden is aan Engeland, zo synoniem wil hij dat zijn whisky wordt voor The Cotswolds.

Favoriete whisky: Cotswolds Signature
Aantal glaasjes whisky per week: 1-2
Leukste fles whisky in bezit: ‘Cotswolds Signature. Het geeft me de meeste blijheid.’
Duurste whisky ooit gedronken: MacPhail's 1945
Whiskyland om in de gaten te houden: Engeland.
Whisky die je zelf had willen bedenken: Millstone.
Minst favoriete whisky: Ik heb nog geen Duitse whisky gevonden die ik lekker vind. Sorry Duitsland.’

Mede mogelijk gemaakt door Disaronno. Nix18.