'Als je gewoon denkt: ik heb even zin in een glas whisky, dan komt de rest vanzelf wel'

Veel mensen hechten waarde aan de setting om een mooi glas whisky te drinken. Een drankje bij een open haard met wat vrienden zal de gemiddelde drinker specialer ervaren dan als je dit soort elementen weglaat. Maar hoe belangrijk is dit eigenlijk? Volgens deze brand ambassador 'helemaal niet'.

We hadden onlangs een interview met Nathan de Bruin, brand ambassador in Nederland van de merken GlenDronach, Benriach en Glenglassaugh. Daarin stelden we hem de vraag hoe belangrijk de setting is van een whisky. Wat opvalt, is dat zijn antwoord afwijkt van de gemiddelde whiskydrinker.

‘Niet superbelangrijk, want de whisky maakt de setting. Als je gewoon denkt: ik heb even zin in een glas whisky, dan komt de rest vanzelf wel. Dan kan ik mijn tijd nemen en genieten. Of dat nou in de zomer is met een cocktail waar een goede whisky in zit of dat nou ’s avonds in de winter is voor een vuurtje met een whisky… het is niet dat ik denk: oh, dit is een goede setting.’

Veel mensen in eerdere interviews met ons hebben aangegeven dat de setting de whisky maakt of een mooie setting mede verantwoordelijk is voor een mooie herinnering. Maar bij de Bruin is dat van onderschikt belang. Hij vindt vooral het product belangrijk en waar hij zin in heeft. ‘Het is meer dat ik zelf denk: ik zou wel iets lekkers lusten.’

Daarbij benadrukt hij wel dit zo te ervaren als hij whisky privé consumeert. 'Bij een festival en een diner is de setting juist belangrijk omdat het (de whisky, red.) ook de sfeer beïnvloedt. Ik denk dat er voor elk merk een passende setting is die invloed heeft op de consument en de ervaring bij een diner, festival of tasting.'

Wat denken jullie: is het zo dat de rest, zoals de Bruin beweert, vanzelf komt? Of is de setting wel heel belangrijk voor een totale ervaring?

Meer weten over Nathan de Bruin? Lees dan vooral ons interview met hem door. Daarin zei hij ook onder meer het volgende:

‘Zodra hij begint te vertellen over Schotland en zijn herinneringen, valt op dat hij meteen begint te stralen. Het is aanstekelijk: ‘Toen ik daar de grens over ging, was het echt alsof ik de doedelzakken in mijn hoofd hoorde spelen, zeg maar. Voor mij vielen alle puzzelstukjes samen. Het klopte gewoon: de mensen, de cultuur, het mystieke en het ruige landschap.’’

Zie hier een overzicht met al onze interviews.