Het is een rustige middag als we neerstrijken in de
distilleerderij van Erik Poutsma van
Drumlin Distillery. Terwijl de ketels
zacht pruttelen en het hout in de vaten een kruidige geur verspreidt, praat hij
met plezier over wat er komen gaat. Er staan namelijk twee nieuwe releases op de planning: een hele bijzondere whisky tijdens Dutch Whisky Week én nog een die al eerder volgt.
Weiß Eins: slotstuk trilogie op komst
Voor we het gaan hebben over
Dutch Whisky Week, moeten we
het eerst hebben over een whiskytrilogie. Want na Our Baby en Carcopino is het tijd
voor het slotstuk:
Weiß Eins. Alle
drie de whisky’s hebben een eigen karakter en eren overleden vliegers uit de
Tweede Wereldoorlog.
‘De eerste was heel Amerikaans met veel bourbon en vanille. De tweede kreeg een finish op een Armagnac vat en dat leverde een rare smaakbeleving op tussen graan en druiven, wat tot een fantastische subtiele whisky leidde. En nu komt Weiß Eins eraan, met een finish op een schnappsvat. Dat geeft een volle fruitsmaak, bijna iets van braam. Ik weet het niet zeker, maar het is in elk geval iets donkerfruitigs.’
Als we ons afvragen welke whisky van de trilogie hij het lekkerst vinden, kan Erik duidelijk niet kiezen. Hij is blij met alle drie.
‘Het wordt een prachtige whisky. (…) Dus je krijgt een drieluik met whisky’s die erg gericht zijn op het land van de herkomst van de gesneuvelde piloot.'
Verzamelobject op komst
Weiß Eins verschijnt in december dit jaar. En dan gebeurt
er nog iets anders bijzonders. Er komt namelijk een hele kleine oplage van alle
drie de flessen in een houten frame. ‘Een prachtig verzamelobject’ grijnst
Erik. Als we vragen hoe dat kan – omdat we wisten dat de eerste release Our
Baby op was- moet hij nog harder lachen. ‘Ja, ik heb er wel een stuk of 12 achtergehouden.’
Hij denkt dat er van het verzamelobject slechts tien stuks uit worden gebracht.
Zeer gelimiteerd dus.
De eerste vijfjarige whisky: Touch of Madeira
Ondertussen blikt Erik nog verder vooruit, want er staat nog
meer op de planning.
Tijdens Dutch Whisky Week brengt hij namelijk een nieuwe
release uit en dat is bijzonder. Want dat wordt zijn eerste vijfjarige whisky,
een rye met de naam Touch of Madeira. 'Het is een kruidige rye whisky: 55 procent rogge en zo’n 45 procent lokale gerst.' De whisky heeft grotendeels gerijpt in een
ex-bourbonvat.
'Ik had nog dertig liter over. Die heb ik in een 30-liter ex-Madeira-vat gedaan. Uiteindelijk heb ik ze samengevoegd en dat geeft die rye net dat hintje van Madeira. Vandaar de naam.’
De oplage blijft klein: zo’n 400 flessen. ‘Ik werk graag met
certificaten,’ vertelt hij.
Iedere fles krijgt z’n eigen nummer. Mensen kunnen de whisky straks in de voorverkoop
bestellen en tijdens Dutch Whisky Week ophalen.
Kleine flessen, groot plezier
Wie zijn flessen kent, weet dat ze vaak 50 centiliter zijn.
Een bewuste keuze?
‘Dat heeft te maken met volumes, met beschikbaarheid, met exclusiviteit en ook met de prijs. Want als mijn volumes inderdaad zo groot zouden worden dat mijn prijs nadrukkelijk omlaag kan – ja-, dan wil ik wel over zeventig of vijftig centiliter flessen na gaan denken.'
Toch is het niet aannemelijk dat dit in de toekomst gaat veranderen. Drumlin
Distillery is een microdistilleerderij. Hoewel Erik kleinschalig bezig is, is de kwaliteit van zijn whisky's het belangrijkst.
‘Ik heb liever een klein flesje waar ik van geniet, waarvan ik zeg "nou dat kan nog wel", dan dat ik een zeventig centiliter fles oversla omdat die te duur is. Dus, nee, ik blijf geloof ik bij de vijftig centiliter.
Liefde voor Schotse whisky's
Erik is een whiskyliefhebber pur sang. Hij maakt niet alleen whisky, hij consumeert ook regelmatig een Scotch. De prijs die hij zelf neer zou leggen voor een whisky? ‘Maximaal
350 euro.’ Al is er wel een kleine kanttekening.
‘Daarvoor verwacht ik dan ook wel wat. Dan moet ik ongeveer de tranen over mijn wangen hebben lopen als ik die proef. En die whisky's kun je bijna niet meer kopen.’
Zelf is hij opgegroeid met Schotse whisky’s uit de jaren ’70, iets
waarover hij eerder al
zei dat hij probeert om met zijn product bij die
kwaliteit van vroeger in de buurt te komen. Alleen gebeurt dit dan op kleine schaal.
Vakmanschap boven alles
Eriks passie ligt in het maken van whisky, niet in het groot worden. 'Ik
zou nooit een whisky kunnen verkopen waar ik zelf niet achter sta,' zegt hij.
Wel laat hij doorschemeren dat whisky maken geen "easy money" is. Whisky is bij voorkeur van een bepaalde leeftijd en het kost nou eenmaal tijd om die te laten rijpen. De voorraad groeit gestaag en zal ervoor zorgen dat op afzienbare termijn ook oudere whisky's geleverd gaan worden.
Tot die tijd buffelt hij door. Het bedrijf is zijn grootste passie en hij doet niets liever dan óf reizen óf in zijn distilleerderij bezig zijn.