De wereld van whisky is enorm. Je kan er uren over praten en dan heb je het topje van de ijsberg nog niet eens in zicht. De Epicurean uit de Remarkable Regional Malts serie van Douglas Laing is een Lowlands whisky die prima bij een goed verhaal past. Hoe de blended whisky is lees je in deze The Epicurean Review.

Douglas Laing doet met de Remarkable Regional Malts elke whiskyregio van Schotland aan. In het geval van The Epicurean is dat de Lowlands, waar je onder andere de Kingsbarns, Bladnoch, Annandale en Auchentoshan distilleerderijen vindt. Deze namen noemen we niet voor niets, want de The Epicurean Blended malt bestaat onder andere uit whisky’s van deze Schotse stokers.

Het verhaal achter The Epicurean is dat van een bijzondere man uit de vorige eeuw. Zo rond 1930 was er in Glasgow een charismatische en kleurrijke man die iedereen kende. Hij werd The Epicurean genoemd. Als hij eenmaal bij een feest verscheen, duurde het nooit lang voordat mensen hem omringden.

The Epicurean reisde namelijk de wereld over en zat altijd weer bomvol spannende verhalen over de plekken die hij bezocht had, de interessante mensen die hij ontmoet had en al het lekkers dat hij er gegeten en gedronken had. Mensen waren niet bij hem weg te slaan, want als hij eenmaal begon te vertellen zat de sfeer er direct goed in.

The Epicurean van Douglas Laing is een blend die gemaakt is uit whisky’s van onbekende Lowlands distilleerderijen. De whisky heeft geen leeftijdsaanduiding, maar ziet eruit als een ontzettend jonge whisky. Hij is namelijk bijzonder licht van kleur. De drank is zelfs een flinke tint lichter als zijn neefje uit de stal van Douglas Laing: Timorous Beastie. Als je niet beter zou weten, zou je bijna denken dat iemand met een glas van dit elixir in de hand een new make spirit in handen heeft.

Wat betreft de aroma’s die The Epicurean opent de whisky met een flinke dosis citrus, gevolgd door wat zurige aroma’s van bijvoorbeeld groene appel, Als je langer ruikt komen er steeds meer zoete tonen tevoorschijn zoals honing en wat hooi-achtige tonen.

Op de tong profileert The Epicurean zichzelf ongeveer hetzelfde: een beetje bitter in het begin, maar al snel wat zoeter. The Epicurean is wat dit betreft misschien nog het beste met een glas bitter lemon te vergelijken. Deze frisdrank stelt zich ook wat zuur voor, maar verleidt je al snel met zoetere tonen.

Als je richting de afdronk gaat, komt er nog een lichte pepersmaak de hoek om als een soort mild pittige punchline die het verhaal af maakt. Jammer genoeg is het effect van die afsluiter niet heel lang, maar dat geeft weer sneller ruimte voor een nieuwe slok en dus een nieuw verhaal van The Epicurean.

Douglas Laing vertelt met The Epicurean een mooi verhaal, wat voor iedereen toegankelijk is. De lichte whisky stelt zich wat zuur voor, maar verandert al heel snel van richting naar het zoete. Uiteindelijk krijgt het verhaal nog een plot twist richting het einde, als de (wel wat korte) afdronk met een pepertje start. Dit is een mooie whisky voor als je tussendoor een glaasje wil drinken of als je geen zin hebt in een zware whisky met warm weer.

+ Lekker lichte en toegankelijke whisky

+ Hele aantrekkelijke prijs

+ Brengt een aantal mooie elementen (zuur, zoet en een beetje pit) samen

- Verwacht niet al te veel diepgang