Deze man werd 152 jaar oud en belandde op een whiskyfles (Whisky Names Explained)

Wat als jij ruim 150 jaar oud zou kunnen worden? Dan zou je in elk geval een legendarische status krijgen, net als de inspiratie achter de Schotse Grand Old Parr whisky. In deze Whisky Names Explained vertellen we je over iemand die zou oud werd dat hij vereeuwigd werd op de flessen Grand Old Parr whisky.

In de jaren 1400 werden mensen nog lang niet zo oud als tegenwoordig. De levensverwachting van mensen lag mede door ziektes tussen de 30 en 40 jaar oud. Soms was er iemand die uitzonderlijk oud werd en de leeftijd van 60 jaar wist te bereiken. Maar volgens verhalen was er één man die iedereen wist te verbijsteren met zijn bizar hoge leeftijd.

In Engeland werd er in 1483 een jongen geboren die uiteindelijk zou opgroeien om deze legendarische man te worden. We hebben het over Thomas Parr, ook wel bekend als Old Thomas Parr. Hij wist zo lang te leven dat hij maar liefst tien leiders zag regeren en daarnaast Queen Elizabeth I zag komen en gaan.

Thomas Parr werd namelijk maar liefst 152 jaar en negen maanden oud. Hij stierf in 1635. Inmiddels had hij toen al in het hele land hoge ogen gegooid en was hij uitgegroeid tot een levende legende. Bovendien stond Parr bekend om zijn onuitputtelijke wijsheid.

Na zijn overlijden besloot koning Charles I dat ‘de man die langer dan wie dan ook leefde’ ten ruste gelegd moest worden in Westminster Abbey. Dat is uiteindelijk dan ook de laatste rustplek van Old Thomas Parr geworden.

Het zou nog een hele tijd duren voordat Thomas Parr met zijn naam op een fles godendrank terecht kwam. In 1871 gingen de Engelse broers James en Samuel Greenless aan de slag met hun eigen blending bedrijf in Londen.

In 1909 introduceerde dit duo hun eigen whiskymerk Old Parr. De blended whisky werd vernoemd naar de legendarische Thomas Parr. Zijn lange leven was een perfect symbool voor de gebruikte whisky’s in de blend en het ambacht die de gebroeders Greenless gebruikten bij het maken van de nieuwe Schotse drank.

Tot op de dag van vandaag pronkt de naam van Thomas Parr nog op de flessen. Deze flessen liggen inmiddels ook wereldwijd in de schappen bij de slijterijen. Iets dat Parr zich in zijn hele leven waarschijnlijk niet voor zou kunnen stellen.