Distilleerderij Donderdag: Daftmill Distillery

Niet alle distilleerderijen zijn eeuwen oud. Sommige stokerijen zijn nog relatief jong, maar hebben toch een interessant en diepgaand verhaal om te vertellen. Vandaag gaan we in Distilleerderij Donderdag naar zo’n stokerij. De Daftmill Distillery bestaat namelijk pas twintig jaar, maar de muren ademen pure geschiedenis.

We gaan een paar eeuwen terug in de tijd om het gebied van de Daftmill Distillery te verkennen. We doen dat in het gebied Fife, wat veel whiskyliefhebbers bekend in de oren zal klinken.

In dit gebied lag ooit de baronie Pitlair, een enorm gebied. Deze omgeving was in 1701 eigendom van verschillende landeigenaren, waaronder James Walker die zeggenschap had over de grond waarop nu whisky gestookt wordt.

Het landgoed is in 1984 gekocht door de Cuthbert familie die de grond daarvoor al jaren van Walker gehuurd heeft. Zij runnen tot op de dag van vandaag een boerderij, de Daftmill Farm, op het gebied dat net boven het Pitlair Park ligt.

Onderdeel van de Daftmill Farm is de Millhouse, een gebouw dat op een gegeven moment niet meer gebruikt wordt en lees staat. Dat valt ook de broers Francis en Ian Cuthbert op. Wanneer zij begin 2000 naar het pand kijken, krijgen ze een idee.

De Millhouse moet weer in gebruik genomen worden, maar niet voor landbouwdoeleinden. Het moet een distilleerderij worden, waar de broers Cuthbert aan het levenswater kunnen werken. Daarvoor moet alleen wel het een en ander gebeuren. Om te beginnen vragen de heren in 2003 een vergunning aan om te mogen stoken.

Daarna is het tijd om de Millhouse flink onder handen te nemen. Het is een proces dat heel 2004 en een groot deel van 2005 duurt. Er komen ketels en een mash tun vanuit Forsythes uit Rothes. De andere benodigde apparatuur wordt bij lokale ambachtslieden uit Cupar gekocht.

Op St. Andrews Day, wat op 30 november valt, komt de vergunning eindelijk binnen en mag er officieel gestookt worden. Dat laten de Cuthberts zich geen twee keer zeggen. Datzelfde jaar komt de eerste new make spirit uit de ketels.

Nu er eindelijk whisky gestookt wordt, betekent het niet dat de mannen hun boerderijleven vaarwel zeggen. Sterker nog, het is nog steeds de grootste bezigheid van Daftmill. Er worden aardappelen verbouwd, samen met graan. Omdat dit enorm veel tijd in beslag neemt, wordt er alleen gestookt wanneer dit kan in harmonie met de werkzaamheden op het veld. Dat is over het algemeen in de zomer- en wintermaanden.

Het stoken gebeurt met eigen middelen en volledig in eigen beheer. Op de Daftmill Farm wordt het graan verbouwd wat uiteindelijk het beslag voor de whisky wordt. Dit geeft de broers de gelegenheid om alles tot in de puntjes vast te leggen. Dit gebeurt dan ook en dat leidt tot transparantie die je op elke fles terugziet.

Op elk label is namelijk te vinden welke soort gerst er gebruikt is, waar op de farm dit precies verbouwd is, wie het uiteindelijk geoogst heeft en waar en hoe land de gerst gedroogd heeft. Als je bedenkt dat je vaak alleen leest in welke vaten een whisky gerijpt heeft, hoe lang deze rijping geduurd heeft en wat het alcoholpercentage van een fles is, is dit een enorme diepgang.

Die diepgang lees je vanaf de eerste botteling die in 2018 uitgekomen is. De Daftmill inaugurele release whisky heeft de naam van het jaar waarin deze gestookt is: 2005. De whisky is twaalf jaar oud, is gestookt van Chariot gerst dat in 2004 geoogst is. De drank heeft gerijpt in first fill bourbon vaten. Uiteindelijk is de drank gebotteld op 55,8 procent alcohol by volume (ABV) met een oplage van 629 flessen.

Na de inaugurele release is de stokerij flink uitgebreid. Er wordt meer gestookt, meer opgeslagen voor de rijping en dat leidt uiteindelijk tot meer bottelingen. Toch hoort Daftmill nog steeds bij de kleinere Lowlands distilleerderijen.

De whisky die uit de distilleerderij komt varieert in oplage van een paar honderd tot een paar duizend flessen. Elke botteling gaat bijzonder snel de deur uit doordat er steeds meer liefhebbers van de expressies van Daftmill bijkomen. Afgezien van enkele Single Casks worden er maar twee releases per jaar uitgebracht. De laatste release is de 2010 Winter Release.

Binnenkort verwelkomen we de 2011 Summer Release in Nederland. Deze expressie is naar verluidt 11 tot 12 jaar oud en verschijnt ergens dit kwartaal. Met een oplage van iets meer dan 200 flessen voor ons land wordt ook nu weer verwacht dat het snel uitverkocht is.

Foto's: Daftmill Distillery