In hoeverre is het een goede zet dat een leeftijd van een
whisky omhoog gaat? Zijn consumenten daar blij mee? En wat zijn de éxacte redenen van een
distilleerderij? Keeper of the quach Dennis Mulder* vraagt zich af waarom
Glenmorangie de leeftijd van de Original verhoogt.
Update
De whisky komt op 5 augustus uit. Het persbericht is voor de Nederlandse markt blijven liggen door diverse oorzaken is aan Whisky Monkeys gecommuniceerd en heeft niets te maken met de strategie van de distilleerderij zelf.
Oorspronkelijk bericht
Onlangs kwamen we met
het bericht dat Glenmorangie The Original,
de goedkoopste variant van haar kernassortiment, aan gaat passen. De leeftijd
gaat daarbij meteen omhoog van 10 naar 12 jaar.
Waarom? Omdat Dr Bill Lumsden, Head of Distilling & Whisky Creation, vindt dat het resultaat voor een nog vollere en romigere whisky zorgt.
Maar is dit waar?
Whiskywereld staat onder druk
Dat kun je je afvragen. Mulder postte
vannacht een bericht op zijn
Facebook-account en vraagt zich af of er niet wat anders aan de hand is. Hij
schrijft dat de whiskywereld onder druk staat en vraagt zich af of het een strategische zet is
om oude voorraden van de hand te doen.
‘Sinds de
uitbreiding in 2009, toen single malt op zijn hoogtepunt was, heeft
Glenmorangie enorme hoeveelheden whisky geproduceerd. Nu de vraag niet meer
gelijke tred houdt met de productie, lijkt het verhogen van de
leeftijdsindicatie een handige manier om oudere voorraden te verkopen zonder de
prijzen te verlagen. Met een prijs van ongeveer 50 euri positioneert
Glenmorangie zich concurrerend naast andere grote namen. Maar is dit wel een
eerlijke strategie, of proberen ze simpelweg de markt te manipuleren?’
Hij vraagt zich
af waarom de verhoging juist nu komt, waarmee hij bedoelt: op het moment dat de
whiskymarkt onder druk staat.
‘De realiteit is dat de single malt markt onder
aanzienlijke druk staat. In de Verenigde Staten daalde de verkoop vorig jaar
met 14,3 procent en Glenmorangie zelf zag een zorgwekkende daling van 30,5
procent.’
Eerder
veranderde Glenmorangie de flessen van de Quinta Ruban en Nectar en juist deze
laatste stap brengt Mulder aan het twijfelen.
Wat denk jij?
Andere dingen die opvallen
Los van de
twijfels van Mulder zijn er nog een paar andere dingen die opvallen en dat zijn
de volgende punten. Glenmorangie heeft vorig jaar de verpakkingen veranderd van
haar whisky’s. In het licht daarvan kun je je afvragen waarom je zoiets niet
zou doen als je de laatste strategie hebt doorgevoerd.
En dan valt er
ook nog wat op aan de strategie, want is het bewuste zet? Je zou
verwachten van een groot bedrijf dat als er een strategie uitgerold wordt om de
smaak te verbeteren (waar je overigens ook vraagtekens bij kunt zetten, want
waarom zou Dr Bill Lumsden nu ineens bedenken dat het beter kan, terwijl
hij jaren ervaring heeft?), je dit ook zo slim mogelijk in de markt wil zetten.
Zo werken in allerlei landen diverse PR-bureaus voor
Glenmorangie, dat zijn partijen die ook ingelicht moeten worden, nietwaar? Feit
is dat ondergetekende eerder deze week contact heeft opgenomen over de nieuwe Glenmorangie,
maar tot dusver niemand daar weet wanneer de nieuwe fles in Nederland uit gaat komen. Die informatie zou later deze week beschikbaar worden gesteld.
Wat vindt de consument?
Kortom, wat is de strategie? Is dat om een betere whisky
naar de consument toe te brengen of om van oude voorraden af te komen in een tijd
waarin de markt verzadigd is en er de laatste jaren te veel geproduceerd is?
De vraag is ondertussen ook, als Glenmorangie andere
belangen zou hebben, in hoeverre de doorsnee consument daar last van heeft. In zoverre,
whisky is whisky. En de drinkers zijn divers. Denkt de gemiddelde consument
straks: jammer dat ik mijn 10 jaar oude whisky niet meer kan kopen of prima dat ik nu een
12-jarige oude in mijn glas heb?
Hoe denk jij hierover?
Ondertussen zullen we van Whisky Monkeys nog eens kijken of we iemand van Glenmorangie kunnen spreken hierover.
Interesse in andere dranken?
Mulder schrijft verder nog in zijn bericht dat consumentenpatronen aan het veranderen zijn en er hevige concurrentie is van bourbon en tequila. Dat is niet het enige, ook andere spirits winnen aan populariteit en wat te denken van alcoholvrije consumpties? Ook die worden steeds populairder. Niet voor niets zie je steeds meer bedrijven inhaken op deze behoefte om alcoholvrije dranken te ontwikkelen.
* Een keeper of the quach is iemand die zich bewezen verdienstelijk heeft gemaak voor de Schotse whisky-industrie en daarvoor onderscheiden is.