In Amersfoort staat het DierenPark Amersfoort en Het Mondriaanhuis. Maar er staat ook een monumentaal pand: Leerhotel het Klooster. Van vrijdagavond tot en met morgen is deze locatie omgetoverd tot festivalterrein. Welkom bij het Pot Still Festival.

Terwijl het Pot Still Festival in Amersfoort plaatsvindt, vinden er gelijktijdig andere festivals plaats in Eindhoven en in Gent. De consument heeft dus een luxeprobleem en kan kiezen. Daar waar de ‘usual suspects’ wat zuidelijker in het land staan, staat de producent zelf op het Pot Still Festival. Hier staan opvallend veel andere standhouders dan je wellicht gewend bent.

Dat valt op, want zodra we ook maar met één voet over de drempel zijn, zien we iets wat we nog niet eerder gezien hebben: er zijn redelijk wat vrouwen. Het zijn er niet evenredig veel als mannen, maar ze zijn er. Bij een stand komen we in gesprek met Cheyenne (37) en Kelly (36). Als we vragen wat de reden is dat ze op het Pot Still Festival zijn, lachen keihard en roepen: ‘Drank!’

Het is een grapje. Het duo afkomstig uit respectievelijk Zoetermeer en Den Haag hobbelt wat whiskyfestivals af, samen met Peter (53) uit Huijbergen die naast ze staat.
Een vierde persoon blijkt te ontbreken en moest vandaag werken. Normaal gesproken zijn ze met zijn vieren. Peter vertelt dat hij de twee dames is tegengekomen op het Whiskyfestival in Den Haag in 2018. ‘We (dus hij en zijn kameraad, red.) stonden in de rij en deze twee dames stonden achter ons.’
Wild gebaart hij met zijn handen dat de twee vrouwen praatjes hadden. ‘Daarna kwam ik ze continu tegen in die kerk. ‘Toeval bestaat niet hè?’

Sindsdien gaan hij en zijn vriend naar meerdere festivals door het land met de twee vrouwen en delen ze hun passie voor whisky. Kelly glimlacht van oor tot oor en vindt de whiskyreis die ze met z’n vieren maken fantastisch. Ze heeft net de nieuwste Eastmoor whisky geproefd van Kalkwijck Distillers en smult nog na: ‘Het is net een likeur!’
Voor de rest laten ze zich vanmiddag, met dus één afwezige, verrassen.

De Nederlandse partij uit Twente is aanwezig, evenals Beek Spirits. Het is bijzonder om te zien hoe Jan Beek samen met nog drie anderen achter en bij de stand staat en ze allemaal druk in gesprek zijn. Ze nemen overduidelijk de tijd voor bezoekers om een praatje te maken of een drank toe te lichten. Dat wordt gewaardeerd. Een stukje verderop staan twee dames die aangeven dat de stand van Beek Spirits één van hun favoriete stands is op het festival.

Met name Femke (47) uit Lelystad is wel een beetje fan van het merk. ‘Ik kom hier vooral voor de likeuren.’ Al legt haar vriendin, Kim (38) uit Meppel uit dat ze allebei ook wel een whisky hebben geprobeerd. Zo valt de Wolfburn Love Potion niet tegen en zijn ze vooral erg te spreken over de Royal Brackla 14 Years 2008 Cask Strength van The Ultimate Whisky. Een gedurfde uitspraak van twee bezoekers die in eerste instantie op de likeuren zijn afgekomen.

Het mooie aan het Pot Still Festival is dat bij het ticket alles geproefd kan worden en dat loont, zo blijkt. Hoera! Bovendien is het een prachtig festival met mooie namen, zoals Lagg, Arran, Black Bottle, Glenfarclas en nog veel meer. Al wordt er in de wandelgangen af en toe wel een beetje gezucht en geklaagd, omdat vijf jaar geleden whisky toch écht wel goedkoper was dan nu en de prijs van Glenfarclas toch ook wel aan het stijgen is.

Maar goed, de prijzen van whisky's is een zorg voor na het festival. Nu gaat het om whisky’s proeven, onderzoeken en niet zo zeer kopen. Sommige partijen zien in het Pot Still Festival een mooie kans om te debuteren. Je hebt vast weleens gehoord van Villa de Varda Grappa. Het is deze zelfde partij die ook aan de slag is gegaan met het levenswater.

Een viertal whisky’s staat op tafel om geproefd te mogen worden en Michele Dolzan, general director van Villa de Varda, vertelt ons enthousiast hoe hij bezig is met zijn godendrank. Hij laat ons zijn gerst proeven ‘Vol met aroma's!’ en toont enthousiast de fles van één van de whisky’s. Daar staat op dat het water uit de Dolomieten wordt gebruikt. Hij is razend enthousiast.

Al geldt dat voor iedereen op het festival, consument én standhouders. De sfeer is gemoedelijk en overal zie je vriendelijke gezichten. Bij de meeste stands is het gezellig druk, waarbij je soms even moet wachten, maar nooit te lang.

Ondergetekende staat op een gegeven moment een paar minuten te wachten achter een dame bij Beek Spirits. Als ze wegloopt, ontmoeten mijn ogen die van deze vrouw. Een dame die al zo’n twintig jaar uit beeld is en toch bestaat er geen twijfel over: zij is één van mijn studiegenoten Finoegrische Talen van pak ‘m beet twintig jaar geleden. Ze zegt: 'Ik kom hier al jaren.' Beek beaamt het: 'Ik heb haar vaker gezien.'

Ondergetekende zag haar nooit meer na die ene studie aan de universiteit van Groningen en nu ineens weer wel. En dan is de cirkel weer rond met het begin van de middag: toeval bestaat niet...