‘Je moet heel veel verschillende soorten whisky’s in huis
hebben.’ Met deze uitspraak rondt Rob Tool (42), eigenaar van hotel De Magneet in
Hoorn, ons gesprek af. Rob is een fervent whiskyliefhebber die een paar prachtige
verhalen over specifieke whiskyflessen te vertellen heeft.
Bij toeval komen we Rob een paar weken geleden tegen.
Ondergetekende was op een zaterdag onderweg naar de LEGO-expositie in Hoorn en moest enorm nodig toiletteren. Een tussenstop was snel gemaakt, geheel
willekeurig bij Hotel De Magneet. Een Millstone fles werd gespot achter de
bar. Há, een kenner. Binnen twee minuten werd er koffie ingeschonken en ging Whisky Monkeys geheel onvoorbereid een interview in…
Rob runt De Magneet samen met zijn vrouw, een bedrijf dat
van haar ouders is geweest. De smaak van zijn schoonouders qua whisky’s vindt
hij maar niets, blijkt snel. De simpele Four Roses heeft hij vervangen voor
Buffalo’s Trace en de standaard Glenfiddich kent hij ook wel. ‘Been there, done
that.’ Sinds de pandemie is hij de whisky’s aan het vervangen, vandaar dat
er onder andere een Millstone PX Peated schittert. Verder zien we merken als: Craigellachie, Tamdhu, Chivas Regal en Jameson.
Beste vriend ontmoet tijdens studie in Schotland
Rob studeerde International Managment in Aberdeen
(Schotland) en heeft tijdens zijn studietijd Glenfiddich bezocht en meer whisky-excursies
ondernomen en ‘natuurlijk veel whisky’s geprobeerd.’ Als hij begint te
vertellen over zijn studententijd, gaat het al snel over zijn liefde voor whisky en hebben we het binnen no time over zijn studievriend Olaf, nog altijd zijn beste kameraad.
Niet alleen heeft hij een prachtige tijd gehad in Schotland, sinds enkele jaren
drinken ze samen met regelmaat uit eenzelfde fles: Hillrock. Een whiskey waar een heel
verhaal achter zit.
Een lege fles voorzien van herinneringen
‘We zijn vroeger samen naar Las Vegas gegaan. Jaren later
kwamen we elkaar weer tegen met onze vriendinnen en hebben we besloten om naar
New York te gaan.’ In een speakeasy bar dronken ze twee whiskeys waarbij één fles een herinnering achter liet voor het leven. De Hillrock werd een fles om mee naar
huis te nemen. ‘Dat geeft uiteindelijk emotie aan de drank.’ Toen bedacht Rob
dat hij voortaan die fles in Nederland alleen samen met Olaf buit wilde maken
(‘niemand anders komt aan die fles!’) en heeft hij er kaartjes aan gehangen. Elke
keer als ze een glaasje drinken en samen zijn, wordt één zo’n kaartje ingevuld.
Inmiddels is er één fles leeg die vol hangt met kaartjes vol herinneringen.
‘Eigenlijk
staat er nu een lege fles vol met kaartjes eraan die verhalen vertellen die
voor ons heel duidelijk zijn en voor een ander misschien abracadabra zijn of waar ze om moeten lachen. Maar ik vind dat een hele mooie uiting van drank.’ Rob
leest een paar van de briefjes voor: ‘Lockdown, open the bottle, fuck corona’
en ook: ‘As long as we keep a little bit of whisky in the bottle our friendship
will not fade.’ De mannen hebben ongeveer drie jaar met de fles gedaan, want
elke keer wordt er maar één glaasje gedronken.
Soms was dat op momenten die de heren altijd bij zullen blijven.
‘Toen zijn vader (Olaf, red.) overleed, ben ik meteen naar hem toegegaan. Toen
hebben we gelijk om twaalf uur ’s middags de fles opengetrokken en een glas
gedaan. Proost op zijn vader! En toen hebben we iets op een kaartje geschreven,
dus die fles staat bij hem thuis.’
Nederlands trots vertegenwoordigen
Het wordt al snel duidelijk dat whisky voor Rob
veel meer is dan enkel sterke drank. Hij koestert prachtige herinneringen aan
flessen die hij gekregen heeft van mensen of waar een verhaal aan vast zit. Soms groot, soms klein. Maar er valt altijd iets te vertellen. Zuidam is
Nederlands. ‘Wij zijn een hotel. We hebben buitenlandse gasten. Als ik ergens
ben, wil ik ook iets Nederlands. We proberen dat zoveel mogelijk uit te
stralen: Wij zijn Nederland.’ Ook kreeg hij een keer een Tamdhu. ‘Ik zeg altijd,
dat is net appeltaart in een fles. Kaneel, dat appeltje. Als ik het zo
vertel, hoort Nederland er ook bij. Een beetje dat kneuterige. Dat vind ik
altijd wel grappig.’
Rob heeft continu een glimlach van oor tot oor,
je ziet hem letterlijk herinneringen terughalen als hij vertelt. En hij vertelt
graag. Als hij het over Nederlands trots heeft, haalt hij allerlei andere
dranken aan dan whisky en hoe belangrijk die zijn voor Hoorn en grapt dan ook: ‘Ik kan hier een uur over doorpraten en dat gaan we dan ook doen, haha! ‘ Gelukkig zijn we snel weer terug op de whisky, namelijk een Loch Lomond Inchmoan 12 years. ‘Ik wil nooit
cadeautjes voor mijn verjaardag, dus heeft hij (een vriend van Rob, red.) gewoon een aangebroken fles gegeven.
Dan
is het geen cadeautje vond hij. (…) Gisteren heb ik hem opgehaald bij hem thuis, omdat
zijn meissie met zijn kinderen hier al waren, en ik had zin in een borrel
(…) We zijn gaan borrelen en toen hebben we deze nog even van kant gemaakt.’
In De Magneet staat ook een mooie fles Smuggler's Trail van Zuidam Distillers
Whisky en water
Uitbetalen in
whisky
Het is
duidelijk: Rob is een whiskyfanaat. Hij heeft zelfs thuis een mancave die vol
staat met whisky. ‘Er komen steeds meer whisky’s te staan en dat vind ik echt
heel erg leuk.’ Naast veel flessen die hij regelmatig krijgt, vindt hij het ook
leuk om veel te kunnen proeven. En daar heeft hij geheel toevallig in de
pandemie een mooie manier op gevonden. De eigenaar van slijterij t Fust in
Hoorn gaf whiskyproeverijen, maar was op een gegeven moment op zoek naar ene
nieuwe locatie. Eigenlijk liet ik mezelf toen toentertijd betalen door
slijterij t Fust in whisky. Ik wilde nieuwe whisky’s, hij (de eigenaar Rob, red.) wilde een
whiskyproeverij. Ik zeg joh, ga dat eerst maar hier doen. Jij zit omhoog, ik
heb een ruimte, wat maakt het uit? En toen keek hij hier in mijn bar en zei:
jij moet eigenlijk daar wel wat anders hebben staan.’
Robs meest bijzondere fles is een Old Pulteny 17
years. Een fles die hij cadeau kreeg. Hij heeft een maatje van hem geholpen
tijdens de pandemie om zijn badkamer te verbouwen. De fles vindt hij prachtig, niet vanwege het bedrag of omdat de whisky relatief
oud is, maar vanwege het verhaal.
‘Hij gaat dan wel echt op zoek naar een mooi cadeau en
kijkt wat bij mij past. Ik hou wel een klein beetje van geturfd, niet te veel. Ik
heb ook de zeevaartschool gedaan. Ik hou van vissen op zee. Ik heb een bootje
waar ik helemaal gek van ben. Dus ik heb alles met water en eigenlijk het
liefst zeewater. Deze whisky heeft ook een beetje dat ziltige en dat
rokerige. Een mooie volle whisky. Hij wordt nog veel lekkerder door de emotie
erachter en de moeite die iemand erin heeft gestopt.’
Sindsdien is
het whisky-aanbod van De Magneet hard aan het vernieuwen….
Benieuwd naar de rest van onze interviews?
Check dan ons overzicht.
Favoriete whisky: Old Pulteney 17 Years.
Aantal glaasjes whisky per week: ‘Gisteren aan mijn hoofd te voelen, iets te veel (…)
gemiddeld 1-2 per week.’
Leukste fles whisky in bezit: Hillrock
Duurste whisky ooit gedronken: 'Blue Label, gekregen van een vriend van me, maar
weet de prijs niet. Het gaat mij om de gedachte erachter.'
Whiskyland om in de gaten te houden: ‘Ik hoop Nederland.’
Whisky die je zelf had willen bedenken: Millstone
Smerigste whisky ooit gedronken: ‘Kan ik geen eenduidig antwoord op geven. Het is
dan eerder het moment niet.’