Wat hebben whisky en voetbal met elkaar gemeen? Nou, vandaag heel veel. Want waarschijnlijk heeft het halve land last van een kater of niet soms?

Wat een wedstrijd gisteren. Wat gebeurde daar toch allemaal? Een penalty die net zo vreemd was als een whisky met een aroma waar je neus niet gelukkig van wordt. Ik geloofde mijn ogen in ieder geval niet. Dumfries nam daarna de verantwoordelijkheid op zich, maar dat was niet nodig, toch?

Volgens mij zijn we allemaal van dit Nederlandse elftal gaan houden en hebben ze het beter gedaan dan menigeen op voorhand had verwacht. Al is het zo dat hoop doet leven. Als je die halve finale bereikt, dan lonkt de finale. Het is net zoiets als dat je in Schotland rondloopt: als je landt in Glasgow, dan wil je naar een distilleerderij, verder reizen én door. Mooie herinneringen maken.

Maar lieve Oranje leeuwen, wat hebben jullie ons mooie dingen gegeven. Ik denk dat menig een al prachtige herinneringen heeft gemaakt dit EK. En dat nemen jullie al die mensen niet meer af.

Tijd heelt alle wonden, het is cliché maar waar. Nu is het Game Over, helaas. Vaak wordt er door voetbalfans gedronken en gefeest. Hopelijk hebben mensen niet té diep in het glaasje gekeken. Al vraag ik me wel af: hoeveel mensen zijn er precies wakker geworden met een voetbalkater?

Is dat erg, nee hoor? Soms helpt een glaasje ons als een gewond dier dat zijn wonden likt, zo lang het maar verantwoord gebeurt. Heb ik een remedie tegen die kater? Nee, helaas ook niet. Al gaf London Loy ons een tijdje terug wel een mooi advies. Misschien heb je er wat aan.

Bedankt Verbrugge voor je prachtige acties en je inzet, Dumfries je kan altijd nog keeper worden, klasbak Simons: het leek wel een FIFA-bug (wát een goal!), Weghorst, je rende weer als een bezetene en Gakpo: wat naar dat er je geen ruimte werd gegund. Zo kan ik nog wel even doorgaan...

Ik maak een diepe buiging voor jullie en schenk straks gewoon een glaasje whisky in.

Proost en tot de volgende!

Lees hier wat we nog meer geschreven hebben over het EK 2024.