Whisky on the rocks. Het is een term die je wellicht vaker hoort. Het betekent dat iemand een glas whisky met ijs erin wil. Wij stappen in de tijdmachine en gaan terug naar de oorsprong van de uitdrukking. Wist je dat de term whisky on the rocks vroeger wel heel letterlijk bedoeld werd?

Zoals veel whiskygerelateerde zaken komt whisky on the rocks uit Schotland, althans volgens een Schotse legende. In een ver verleden, nog voordat er ijsblokjes in glazen whisky gestopt werden, zocht iemand een manier om zijn whisky te koelen. Deze persoon besloot uiteindelijk om ijskoude stenen uit de rivier te gebruiken. Deze waren lekker koel door het stromende rivierwater en voegden geen dingen toe aan de godendrank die de smaak konden beïnvloeden.

Het verkoelende effect van de stenen zorgde er bovendien voor dat de whisky gemakkelijker gedronken kon worden. De drank was destijds namelijk nog een stuk scherper dan vandaag de dag (al zijn er nog steeds behoorlijk scherpe whisky’s te krijgen).

Tegenwoordig gaan we in elk geval niet meer naar een rivier om een whisky on the rocks te maken. We gebruiken ijs(of whiskystenen) om de drank af te koelen en ook dat heet een whisky on the rocks. Het koelen van whisky met ijsblokjes is ontstaan in de jaren ’40. Toen werden alcoholische dranken ‘on the rocks’ geserveerd. Dat on the rocks gedeelte verwees naar de destijds relatief nieuwe uitvinding van ijsklontjes uit een vormpje.

Het toevoegen van ijs aan whisky kent voor- en nadelen. Een voordeel is natuurlijk dat de drank gekoeld wordt, maar een nadeel is dat dat ijs uiteindelijk smelt en de whisky verdunt. Dit zal de smaak en aroma’s van de drank beïnvloeden en daarmee de algehele beleving.

Als je dat laatste wil voorkomen, kun je je whisky afkoelen met whiskystenen. Daarmee wordt je drank meteen wat letterlijker on the rocks gedronken!

En als je de smaak van de drank en de aroma’s wil openen, dan is een druppeltje water erbij natuurlijk helemaal oke.

Foto: Pixabay