De hele maand januari blikken we met mensen uit de whisky-industrie terug op afgelopen jaar én blikken we vooruit. Vandaag spreken we met Toon de Gier, Brand Ambassador voor het Whyte and Mackay portfolio. Dan moet je denken aan merken van onder andere The Dalmore en Jura.
Voor mij wordt elk jaar eigenlijk alleen maar leuker. Ik krijg wat meer vrijheid en er gebeurt veel. Al is het op sommige punten ook wel lastig in de huidige whiskymarkt. Mensen zijn terughoudend in het kopen van whisky. En dan bedoel ik vooral de wat luxere varianten.
Dat kan een nadeel zijn, maar aan de andere kant ook weer een voordeel. De focus wordt verlegd en daardoor heb ik het jaar niet als slecht ervaren. Nu worden er deuren geopend naar betaalbare flessen en daarmee pak je denk ik een hele belangrijke groep.
Ik heb twee hele mooie momenten meegemaakt vorig jaar. Ik ben na een aantal jaren afwezigheid weer op het eiland Jura geweest. In mijn eerste jaren ben ik er een aantal keer geweest. Maar nu zat er bijna 4,5 jaar tussen, mede door covid. Het is niet het makkelijkste eiland om te bereiken. Ik was blij dat ik er eindelijk weer naartoe mocht. In april ben ik geweest. Toen heb ik leuke hikes gemaakt en ben ik ook geweest bij Jura.
Daarnaast zitten we midden in een reeks van speciale uitgaves van The Dalmore. Afgelopen jaar werd de Port Cask Edition gelanceerd. In aanloop daarnaartoe ben ik met het team van Global Brand Ambassadors naar Porto geweest. Dat is wel heel erg tof. Dat voedt mijn enthousiasme ook heel erg.
Ik heb niet echt minst leuke momenten beleefd. Wel vind ik het teleurstellend als mensen bepaalde merken zonder enige know-how voorbij lopen. Als mensen zeggen: "Nee, Glenfiddich vind ik niks. Of als ze zeggen: Jura, dat is niks." Dan zeg ik altijd: ‘Je weet er verder niks over.'
Mensen gaan veel te snel van niks naar nerd. Dat steekt me altijd wel. Mensen denken veel te snel dat ze ergens verstand van hebben. Dat geldt niet speciaal voor afgelopen jaar, maar dat speelt eigenlijk altijd wel.
Ik noem het liefst twee varianten. Eentje is top of the range. Dat is The Dalmore Cask Curation Series: 27 jaar oud, 30 jaar oud en 43 jaar oud. Alle drie whisky's hebben op portvaten gerijpt. Dat is toch wel de crème de la crème die ik heb mogen proeven vorig jaar.
Als tweede wil ik de nieuwste Jura Perspective noemen. Die whisky zit in een hele betaalbare range zit. Dat moet niet vergeten worden.
Qua Nederlands en Belgische whisky vind ik dat er heel veel gebeurt. De Nederlandse distilleerderijen schieten als paddenstoelen uit de grond, zeg ik altijd. Maar er moet nog heel veel gebeuren. Ik vind de prijsklassen waar die whisky's vaak voor op de markt komen iets waarvoor je ook een hoop andere leuke whisky’s kunt kopen.
Ze zijn leuk, lekker en interessant. Maar vaak zie je niet helemaal de balans die ik zoek in een gevestigd merk. Ik vind Zuidam Distillers met de Millstone whisky daar wel echt in uitschieten. Daar zie je grote ketels en een steady supply van vaten de afgelopen jaren. Daardoor kunnen er leuke en interessante whisky’s op de markt gebracht worden. Ik ben daar wel fan van, maar ik heb niet een specifieke uitgave van afgelopen jaar om te noemen.
Ik denk dat veel merken hun merk aantrekkelijker gaan maken voor de instromers, dus gewoon ‘instroom whisky's’. Ik denk dat in een betaalbare prijsklasse, onder de 60 euro, meer beschikbaar gaat worden. Eke whiskymaker moet ook gewoon kunnen zien dat 88% van het totaal volume van alle malt whisky's in Nederland verkocht wordt.
Dus je beginnende klant is gewoon ook veel makkelijker te bereiken in die lage prijsklasse. En ik denk dan ook dat daar nog heel veel staat te gebeuren.
Ook denk ik dat de focus een klein beetje meer afgaat van de onafhankelijke bottelingen, wat ik eigenlijk wel goed vind. Zo kunnen mensen eerder wat meer kennis opbouwen van verschillende distilleerderijen en niet te snel van niks naar nerd gaan.
Er staat heel veel te gebeuren. De vier merken waar ik voor werk komen allemaal wel met wat nieuwe dingen.