Vijf tradities om Burns Night te vieren

Het is 25 januari en dat betekent Burns Night gevierd wordt. De beroemde Schotse dichter Robert Burns wordt wereldwijd herdacht met gezelligheid, voordrachten van zijn gedichten, lekker eten en whisky. Wij geven je vijf tradities waarmee Burns Night gevierd wordt.

Dit jaar is het de 223e keer dat er in de wereld stilgestaan wordt bij de verjaardag van Robert Burns, oftewel dat er Burns Night gevierd wordt. Het traditionele feest ontstond niet op zijn verjaardag, maar op zijn vijftigste sterfdag in 1801.

Toen kwamen zijn vrienden bij elkaar in zijn cottage en herdachten de dichter. Sinds die tijd is het een wereldwijde traditie, waarbij whiskyliefhebbers Robert Burns herdenken. Wij vertelden je al eerder wat Burns Night is. Nu gaan we wat dieper in op een paar tradities om de avond te vieren.

We trappen af met een traditie die vooral in Schotland gebruikt zal worden. Tijdens Burns Night komen mensen bij elkaar om samen de avond door te brengen en de beroemde dichter uit de 18e eeuw te herdenken.

Voor een uitgebreide Burns Night viering begint daar alles vaak met de ontvangst met doedelzakmuziek. We kunnen ons voorstellen dat niet elke whiskyliefhebber een doedelzak in de kast heeft liggen, maar gelukkig hebben we Spotify en Youtube.

Tijdens Burns Night wordt geheel volgens traditie de Selkirk Grace voorgedragen. Dit is eigenlijk een kort gebed, waarin voor de komende maaltijd bedankt wordt. Naast dit stuk van Burns worden ook andere teksten van de dichter voorgedragen tijdens de avond.

Zo wordt er bij het opdienen van de Haggis, een traditioneel Schots gerecht (hier vind je het vegen Haggis recept), het gedicht Address to a Haggis voorgelezen.

Een leuk feitje is dat tijdens de tekst ‘His knife see rustic Labour dight, an cut you up wi ready slight’ iets moois gebeurt. Bij deze woorden wordt namelijk de opgediende Haggis opengesneden.

We stipten het al even aan in punt 2 van deze lijst. De traditie van Burns Night kan niet voorbij gaan zonder Burns Supper. Dit is een traditionele feestmaaltijd, waarbij verschillende gerechten voorbij komen. De eerste gang is vaak een Schotse cock-a-leekie (kippensoep), cullen skink (vissoep) of een andere bouillon. Daarna is het tijd voor het hoofdgerecht dat onder begeleiding van doedelzakmuziek opgediend wordt: haggis, neeps and tatties, oftewel haggis met koolraap en aardappelpuree.

Vaak wordt deze gang opgediend met een jus waarin ook whisky verwerkt is. Na de hoofdmaaltijd komt er nog een toetje: Cranachan, een traditioneel gerecht met havermout, room en frambozen.

Na het eten tijdens Burns Night is het tijd voor een dram. Dat kan een whisky naar keuze zijn. Ben jij meer van de rokerige whisky’s? Dan zou je bijvoorbeeld voor een Ardbeg Corryvreckan kunnen gaan.

Sommige whiskymerken hebben speciale expressies uitgebracht ten nagedachtenis aan Robert Burns. Zoals heeft Arran een speciale Robert Burns single malt uitgebracht.

Het hoeft overigens geen whisky neat te zijn. Je kunt ook aan de slag gaan met een lekkere whiskycocktail of een Irish Coffee of een Irish Tea. En als je nog steeds bezig bent met Dry January, kun je ook altijd onze lijst met ‘alcoholvrije whisky’s’ eens nalezen.

Tijdens het delen van een goed glas whisky kan het feest voortgezet worden zoals iedereen dat zelf wil. In Schotland gebeurt dat vaak onder begeleiding van live bands, waarbij mensen van traditionele muziek genieten en samen dansen. Ook worden overige werken van Robert Burns doorgaans opgedragen. In een heel aantal gedichten gaat een gezonde dosis humor met een serieuze toon hand in hand. Bovendien kun je in sommige werken ook bekende whisky's van tegenwoordig herkennen.

Denk aan To a Mouse, het gedicht dat Burns opdroeg aan een muis wiens huisje hij met zijn ploeg verwoestte. In het gedicht spreekt hij over een 'tim'rous beastie'. Dat muisje staat tegenwoordig afgebeeld op de flessen Timorous Beastie van Douglas Laing.

Wat doe jij deze Burns Night? Laat het ons weten in de reacties hieronder!

Foto: OurWhiskyFoundation